przypuszczać (język polski)

edytuj
wymowa:
IPA[pʃɨˈpuʃt͡ʃat͡ɕ], AS[pšypuščać], zjawiska fonetyczne: utr. dźw. ?/i
znaczenia:

czasownik przechodni niedokonany (dk. przypuścić)

(1.1) uważać coś, domyślać się czegoś bez dostatecznych podstaw, bez pewności
(1.2) pozwalać zbliżyć się do siebie
odmiana:
(1) koniugacja I
przykłady:
(1.1) Przypuszczał, że żona ma romans z kimś z pracy.
(1.2) Kiedy królowa była w ciąży, nie przypuszczała do siebie nikogo poza swoją siostrą.
składnia:
kolokacje:
(1.1) tryb przypuszczający
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. przypuszczanie n, przypuszczenie n
czas. puszczać, przypuścić dk.
przym. przypuszczalny
przysł. przypuszczalnie
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
Hasło „przypuszczać” w: SJP.pl.
  NODES