rudzielec

rudzielec (język polski)

rudzielec (1.1)

rudzielec (2.1)

wymowa:

IPA: [ruˈd͡ʑɛlɛt͡s], AS: [ruʒ́elec], zjawiska fonetyczne: zmięk. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pot. ktoś o rudych włosach

rzeczownik, rodzaj męskozwierzęcy

(2.1) żart. lis

(2.2) środ. sport. w kolarstwie: kask marki Rudy Project

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rudzielec	rudzielcy
dopełniacz	rudzielca	rudzielców
celownik	rudzielcowi	rudzielcom
biernik	rudzielca	rudzielców
narzędnik	rudzielcem	rudzielcami
miejscownik	rudzielcu	rudzielcach
wołacz	rudzielcu / rudzielcze	rudzielcy

(2.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	rudzielec	rudzielce
dopełniacz	rudzielca	rudzielców
celownik	rudzielcowi	rudzielcom
biernik	rudzielca	rudzielce
narzędnik	rudzielcem	rudzielcami
miejscownik	rudzielcu	rudzielcach
wołacz	rudzielcu	rudzielce

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. rudy mos, rudość ż, ruda ż

przym. rudy, rudawy

związki frazeologiczne:

etymologia:

(2.2) skojarzenie fonetyczne pierwszego człon nazwy firmy Rudy Project z polskim wyrazem

uwagi:

tłumaczenia:

• esperanto: (1.1) rufulo

źródła: