självbevarelsedrift

självbevarelsedrift (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) biol. instynkt samozachowawczy

odmiana:

(1.1) lp en självbevarelsedrift, självbevarelsedriften; blm

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) drift, instinkt

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

szw. själv + bevarelse + drift → sam + przest. ochrona + popęd

uwagi:

źródła: