sonant

sonant (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈsɔ̃nãnt], AS: [sõnãnt], zjawiska fonetyczne: nazal.

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) jęz. spółgłoska mogąca tworzyć sylabę, zob. też sonant w Wikipedii

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	sonant	sonanty
dopełniacz	sonantu	sonantów
celownik	sonantowi	sonantom
biernik	sonant	sonanty
narzędnik	sonantem	sonantami
miejscownik	sonancie	sonantach
wołacz	sonancie	sonanty

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) spółgłoska zgłoskotwórcza

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. sonantyczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• niemiecki: (1.1) Sonant m

źródła:

sonant (język angielski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jęz. o głosce: dźwięczny

(1.2) rzad. dźwiękowy

rzeczownik

(2.1) jęz. sonant

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: