stado
stado (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) zool. grupa osobników tego samego, rzadziej różnych gatunków zwierząt, żyjąca na określonym terytorium, związana mniej lub bardziej zaawansowaną formą organizacji społecznej; zob. też stado w Wikipedii
- (1.2) zootechn. hodowlana grupa zwierząt
- (1.3) przen. pejor. duża liczba ludzi (nawet nietworzących grupy)
- (1.4) przen. pot. gromada podobnych do siebie obiektów
- odmiana:
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik stado stada dopełniacz stada stad celownik stadu stadom biernik stado stada narzędnik stadem stadami miejscownik stadzie stadach wołacz stado stada
- przykłady:
- (1.1) Stado dzikich kóz wyjrzało z gąszczy na polankę, popatrzało czarnymi oczyma i pierzchnęło.[1]
- (1.3) To stado krzyczących demonstrantów działało mi na nerwy.
- (1.3) Przychodzi tu codziennie całe stado ludzi.
- (1.4) Wysoko na niebie ułożyły się stada lekkich chmurek.[2]
- składnia:
- kolokacje:
- (1.2) stado zarodowe / reprodukcyjne / hodowlane
- synonimy:
- (1.1) gromada, ławica, tabun, trzoda, chmara, wataha, chmura, grupa, klucz
- (1.3) tabun, horda, tłum, wataha, często w lm
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- jak stado baranów • przewodnik stada • dobry buhaj to połowa stada • dopiero pasterz czyni z owiec stado • jeden kot stada myszy się nie boi • moralność wilczego stada • jedna owca parszywa, całe stado zarazi • pogięty jak stado gwoździ
- uwagi:
- W odniesieniu do grupy owadów zamiast stado używa się zwykle słowa chmara, czasem chmura lub (dla latających owadów społecznych) rój; w odniesieniu do stada ptaków czasami rój, zwykle stado, w odniesieniu do ptaków wędrownych lecących w szyku – klucz; w odniesieniu do stada ryb i czasem innych zwierząt wodnych – ławica, czasem stado; w odniesieniu do wilków, psów, likaonów, jenotów i dzików – wataha (choć myśliwi używają też określenia chmara), czasem stado; w odniesieniu do hodowlanych świń i bydła – trzoda, stado; w górach w odniesieniu do owiec na wypasie – kierdel; w odniesieniu do zwierząt osiadłych, jak bobry, nietoperze, pingwiny, mrówki, termity, bakterie, ukwiały, koralowce – kolonia; w odniesieniu do dzikich koni, dropi, dzikich gęsi – tabun, stado; w myślistwie w odniesieniu do jeleni, łosi, żubrów i danieli – chmara; czasem w odniesieniu do zwierząt, zwłaszcza lądowych, gdzie łatwo odróżnić poszczególne osobniki – gromada; czasem w odniesieniu do dowolnych zwierząt – grupa; reg. w odniesieniu do kawek – litwa[4]; ogólnie w biologii stosowane jest określenie stado.
- tłumaczenia:
- albański: (1.1) tufë ż; (1.2) tufë ż
- angielski: (1.1) drove, flock, herd; zobacz też: Aneks:Język angielski - rzeczowniki zbiorowe; (1.3) herd, crowd, multitude, swarm, throng; (1.4) group, flock, shoal
- arabski: (1.1) قطيع m; ptaków: سرب
- czeski: (1.1) stádo n
- esperanto: (1.1) grego
- litewski: (1.1,1.2) banda ż
- łaciński: (1.1) armentum n, pecus n, grex ż/m
- niderlandzki: (1.1) kudde ż
- niemiecki: (1.1)[5] Herde ż; stado dzików: Rotte ż; stado jeleni, łosi, lwów: Rudel n; chmara owadów, ptaków: Schwarm m; stado owiec: Schafherde ż; stado psów: Rudel n, Rotte ż; ławica ryb: Schule ż; stado saren: Sprung m; stado wilków: Pack n, Rudel n, Meute ż; (1.3) Horde ż; Trupp m; (1.4) Schwarm m
- nowogrecki: (1.1) αγέλη ż; (1.2) κοπάδι n; (1.3) αγέλη ż
- rosyjski: (1.1) стадо; chmara owadów: рой; stado ptaków: стая
- słowacki: (1.1) črieda ż
- ukraiński: (1.1) стадо n
- wilamowski: (1.1) haot
- źródła:
- ↑ Józef Ignacy Kraszewski: Stara baśń, tom I, rozdział I
- ↑ Henryk Sienkiewicz Ogniem i mieczem, tom I, rozdział III
- ↑ Jussi Halla-aho: Problems of Proto-Slavic Historical Nominal Morphology
- ↑ Słownik języka polskiego, red. Jan Karłowicz, Adam Kryński, Władysław Niedźwiedzki, t. II: H-M, Warszawa 1900–1927, s. 755.
- ↑ m.in. http://dict.leo.org/forum/viewGeneraldiscussion.php?idThread=386914