stan wojenny

stan wojenny (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈstãn vɔˈjɛ̃nːɨ], AS: [stãn voi ̯ẽ•ny], zjawiska fonetyczne: nazal.• gemin.

​ ​

znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) praw. ograniczenie swobód i praw obywateli na skutek zewnętrznych zagrożeń państwa; zob. też stan wojenny w Wikipedii

odmiana:

(1.1) związek zgody,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	stan wojenny	stany wojenne
dopełniacz	stanu wojennego	stanów wojennych
celownik	stanowi wojennemu	stanom wojennym
biernik	stan wojenny	stany wojenne
narzędnik	stanem wojennym	stanami wojennymi
miejscownik	stanie wojennym	stanach wojennymi
wołacz	stanie wojenny	stany wojenne

przykłady:

(1.1) Z treści odezwy odczytywanej przez generała dowiedzieliśmy się, że WRON „w trosce” o naród „podarowała” społeczeństwu stan wojenny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) stan nadzwyczajny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) martial law
• bułgarski: (1.1) военно положение n
• francuski: (1.1) loi martiale ż, état de siège m
• hiszpański: (1.1) ley marcial ż, estado de sitio m
• kaszubski: (1.1) wòjnowi stón m
• niemiecki: (1.1) Kriegsrecht n
• nowogrecki: (1.1) στρατιωτικός νόμος m
• rosyjski: (1.1) военное положение n
• słowacki: (1.1) štatárium n
• węgierski: (1.1) hadiállapot
• włoski: (1.1) stato d'assedio m, stato di guerra m

źródła: