strzecha

strzecha (język polski)

dom kryty strzechą (1.1)

wymowa:

IPA: [ˈsṭʃɛxa], AS: [sṭšeχa], zjawiska fonetyczne: utr. dźw.• udziąs. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) pokrycie dachu wykonane ze słomy lub trzciny; zob. też strzecha w Wikipedii

(1.2) przen. bujne, zmierzwione włosy

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	strzecha	strzechy
dopełniacz	strzechy	strzech
celownik	strzesze	strzechom
biernik	strzechę	strzechy
narzędnik	strzechą	strzechami
miejscownik	strzesze	strzechach
wołacz	strzecho	strzechy

przykłady:

(1.1) Strzechę wykonywano dawniej ze słomy żytniej.

(1.1) Moją rzeczą jest podtrzymywać ogień oraz utykać gęsto strzechę, by nie przemokła od deszczu, i mocno, by wiatr nie poniósł jej na drzewa.

składnia:

kolokacje:

(1.1) chata / dom kryty strzechą • pokryć coś strzechą

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. strześniak m, strzeszak m, strzecharz m, strzecharstwo n

związki frazeologiczne:

trafić pod strzechy • zbłądzić pod strzechy

etymologia:

prasł. *strěcha

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) thatch; (1.2) thatch
• białoruski: (1.1) страха ż
• tuvalu: (1.1) lau
• ukraiński: (1.1) стріха ż; (1.2) стріха ż
• węgierski: (1.1) szalmatető

źródła: