szaleniec

szaleniec (język polski)

wymowa:

IPA: [ʃaˈlɛ̃ɲɛt͡s], AS: [šalẽńec], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) osoba obłąkana, chora umysłowo

(1.2) przen. osoba, która nie panuje nad swoimi namiętnościami, nie zwraca uwagi na niebezpieczeństwo

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) daw. techn. koło rozpędowe

(2.2) gw. bot. szalej jadowity

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szaleniec	szaleńcy
dopełniacz	szaleńca	szaleńców
celownik	szaleńcowi	szaleńcom
biernik	szaleńca	szaleńców
narzędnik	szaleńcem	szaleńcami
miejscownik	szaleńcu	szaleńcach
wołacz	szaleńcu / szaleńcze	szaleńcy

przykłady:

(1.1) Policja nadal poszukuje szaleńca, który spowodował wybuch na stacji kolejowej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) pot. wariat, świr, czubek

(1.2) narwaniec

(2.2) szalej, cykuta, blekot, szaleń

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. szalej m, szaleństwo n, szał m, szalenie n, zaszalenie n, Szaleniec m/ż, szaleń m

czas. szaleć ndk., zaszaleć dk.

przysł. szalenie, szaleńczo

przym. szalony, szaleńczy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) madman, lunatic, loony; (1.2) daredevil
• arabski: (1.1) مجنون m, مخبل m; (1.2) مخبل m
• białoruski: (1.1) шаленец m, вар'ят m
• chiński standardowy: (1.1) 疯子; (1.2) 疯子
• duński: (1.1) galning w
• hebrajski: (1.2) משוגע m (meszuga)
• norweski (bokmål): (1.1) galning m
• norweski (nynorsk): (1.1) galning m
• rosyjski: (1.1) сумасброд m
• szwedzki: (1.1) vettvilling w, galning w, dåre w; (1.2) brushuvud n, vildhjärna w, galenpanna w
• włoski: (1.1) demente m, pazzo m

źródła: