szkaradzieństwo

szkaradzieństwo (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) szkaradna osoba lub rzecz

(1.2) podły uczynek

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	szkaradzieństwo	szkaradzieństwa
dopełniacz	szkaradzieństwa	szkaradzieństw
celownik	szkaradzieństwu	szkaradzieństwom
biernik	szkaradzieństwo	szkaradzieństwa
narzędnik	szkaradzieństwem	szkaradzieństwami
miejscownik	szkaradzieństwie	szkaradzieństwach
wołacz	szkaradzieństwo	szkaradzieństwa

przykłady:

(1.1) Z jamy wypełzło jakieś szkaradzieństwo, które suka zaczęła zaraz obszczekiwać.

(1.2) Miłosław cierpliwie znosił wszystkie jej szkaradzieństwa, a prowadziła się rzeczywiście żałośnie.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) brzydactwo, szkarada, szkaradstwo

(1.2) podłość, szkaradztwo

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zeszkaradnienie n, szkarada ż, szkaradnica ż, szkaradnienie n, szkaradnik mos, szkaradność ż, szkaradstwo n, szkaradziejstwo n, szkaradztwo n

czas. szkaradnieć ndk., zeszkaradnieć dk.

przym. szkaradny

przysł. szkaradnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. szkaradny + -stwo

uwagi:

tłumaczenia:

źródła: