tero

tero (esperanto)

ĉielo kaj tero (1.1)

morfologia:

ter•o

wymowa:

​ ​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) ziemia

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	tero	teroj
akuzativo	teron	terojn

przykłady:

(1.1) Sur la tero kuŝas ŝtono. → Na ziemi leży kamień.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. tera, surtera, ekstertera

czas. alteriĝi, enterigi, elterigi

rzecz. Tero, terano

związki frazeologiczne:

atendi sur tero, ĝis sekiĝos la rivero • ĉio estas por li kiel polvero sur la tero • de atendo kaj espero pereis multaj sur la tero • de peko kaj mizero estas plena la tero • eĉ el sub la tero aperas la vero • el aero al tero • el sama tero devenas, saman sukon entenas • enpremi en la teron • kastel' en aero — malsato sur tero • kiu leviĝis fiere, baldaŭ falos al tero • la sama afero, sed kun la kapo al tero • laŭdu la maron, sed restu sur tero • li vivas sur la tero kiel en infero • mi ankaŭ lokon sur la tero okupas • ne batalu pot' el tero kontraŭ kaldrono el fero • ne moku riveron, ne atinginte la teron • pluvo en Aprilo — por la tero utilo • post mia malapero renversiĝu la tero • propra sufero — plej granda sur tero • se la ĉielo falus al tero, birdokaptado estus facila afero • sub tero sklavo kaj sinjoro ne diferencas per valoro • vivi sur la tero kiel en infero

etymologia:

uwagi:

źródła: