towarzyszyć

towarzyszyć (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌtɔvaˈʒɨʃɨt͡ɕ], AS: [tovažyšyć], zjawiska fonetyczne: akc. pob.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) być, pozostawać przy kimś, asystować komuś

(1.2) występować razem z jakimś zjawiskiem

odmiana:

(1.1) koniugacja VIb

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		towarzyszyć
czas teraźniejszy		towarzyszę	towarzyszysz	towarzyszy	towarzyszymy	towarzyszycie	towarzyszą
czas przeszły	m	towarzyszyłem	towarzyszyłeś	towarzyszył	towarzyszyliśmy	towarzyszyliście	towarzyszyli
	ż	towarzyszyłam	towarzyszyłaś	towarzyszyła	towarzyszyłyśmy	towarzyszyłyście	towarzyszyły
	n	towarzyszyłom	towarzyszyłoś	towarzyszyło
tryb rozkazujący		niech towarzyszę	towarzysz	niech towarzyszy	towarzyszmy	towarzyszcie	niech towarzyszą
pozostałe formy czas przyszły m będę towarzyszył, będę towarzyszyć będziesz towarzyszył, będziesz towarzyszyć będzie towarzyszył, będzie towarzyszyć będziemy towarzyszyli, będziemy towarzyszyć będziecie towarzyszyli, będziecie towarzyszyć będą towarzyszyli, będą towarzyszyć ż będę towarzyszyła, będę towarzyszyć będziesz towarzyszyła, będziesz towarzyszyć będzie towarzyszyła, będzie towarzyszyć będziemy towarzyszyły, będziemy towarzyszyć będziecie towarzyszyły, będziecie towarzyszyć będą towarzyszyły, będą towarzyszyć n będę towarzyszyło, będę towarzyszyć będziesz towarzyszyło, będziesz towarzyszyć będzie towarzyszyło, będzie towarzyszyć czas zaprzeszły m towarzyszyłem był towarzyszyłeś był towarzyszył był towarzyszyliśmy byli towarzyszyliście byli towarzyszyli byli ż towarzyszyłam była towarzyszyłaś była towarzyszyła była towarzyszyłyśmy były towarzyszyłyście były towarzyszyły były n towarzyszyłom było towarzyszyłoś było towarzyszyło było forma bezosobowa czasu przeszłego towarzyszono tryb przypuszczający m towarzyszyłbym, byłbym towarzyszył towarzyszyłbyś, byłbyś towarzyszył towarzyszyłby, byłby towarzyszył towarzyszylibyśmy, bylibyśmy towarzyszyli towarzyszylibyście, bylibyście towarzyszyli towarzyszyliby, byliby towarzyszyli ż towarzyszyłabym, byłabym towarzyszyła towarzyszyłabyś, byłabyś towarzyszyła towarzyszyłaby, byłaby towarzyszyła towarzyszyłybyśmy, byłybyśmy towarzyszyły towarzyszyłybyście, byłybyście towarzyszyły towarzyszyłyby, byłyby towarzyszyły n towarzyszyłobym, byłobym towarzyszyło towarzyszyłobyś, byłobyś towarzyszyło towarzyszyłoby, byłoby towarzyszyło imiesłów przymiotnikowy czynny m towarzyszący, nietowarzyszący ż towarzysząca, nietowarzysząca towarzyszące, nietowarzyszące n towarzyszące, nietowarzyszące imiesłów przysłówkowy współczesny towarzysząc, nie towarzysząc rzeczownik odczasownikowy towarzyszenie, nietowarzyszenie

przykłady:

(1.1) Psy od dziesiątek tysięcy lat towarzyszą i służą ludziom.

(1.2) Przeziębieniu towarzyszy uczucie zatkanego nosa.

składnia:

(1.1) towarzyszyć + C.

kolokacje:

(1.1) osoba towarzysząca

(1.2) łódź towarzysząca • budownictwo towarzyszące • minerał towarzyszący

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. towarzycho n, towarzysz m, towarzyszka ż, towarzystwo n, towarzyszenie n, stowarzyszenie

czas. stowarzyszyć

przym. towarzyski

przysł. towarzysko

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) accompany
• arabski: (1.1) واكب
• czeski: (1.1) doprovázet; (1.2) doprovázet
• duński: (1.1) ledsage; (1.2) ledsage
• esperanto: (1.1) akompani
• francuski: (1.1) accompagner
• hiszpański: (1.1) acompañar
• japoński: (1.1) ついてくる (tsuitekuru), 随行する (ずいこうする, zuikō suru); (1.2) 伴う (ともなう, tomonau)
• jidysz: (1.1) באַגלייטן (baglejtn)
• korsykański: (1.1) accumpagnà
• litewski: (1.1) lydėti
• niemiecki: (1.1) begleiten; (1.2) begleiten
• nowogrecki: (1.1) συντροφεύω
• rosyjski: (1.1) сопровождать
• suahili: (1.1) andamana, sindikiza
• sycylijski: (1.1) accumpagnari
• szwedzki: (1.1) följa
• włoski: (1.1) accompagnare

źródła: