uosobienie

uosobienie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌu^wɔsɔˈbʲjɛ̇̃ɲɛ], AS: [u^u̯osobʹi ̯ė̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• epenteza ł • akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) ktoś lub coś postrzegane jako posiadające w wielkim stopniu daną cechę

(1.2) personifikacja, przypisanie cech ludzkich przedmiotowi, zwierzęciu itp.

odmiana:

przykłady:

(1.1) Marysia jest uosobieniem dobroci.

składnia:

kolokacje:

(1.1) uosobienie dobroci / piękna / zła / zepsucia

synonimy:

(1.1) ucieleśnienie, wcielenie, wyobrażenie

(1.2) personifikacja

antonimy:

hiperonimy:

(1.2) chwyt retoryczny, figura retoryczna, środek językowy, środek stylistyczny

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. uosabiać ndk., uosobić dk.

rzecz. osobatyw mrz

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) personification
• bułgarski: (1.1) олицетворение n; (1.2) олицетворение n
• ukraiński: (1.1) уосо́блення n; (1.2) уосо́блення n

źródła: