uznanie
uznanie (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) szacunek, poważanie, podziw
- (1.2) przyjęcie za prawdę
- (1.3) ocena, wyczucie
- (1.4) rzecz. odczas. od uznać
- odmiana:
- (1.1-4)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik uznanie uznania dopełniacz uznania uznań celownik uznaniu uznaniom biernik uznanie uznania narzędnik uznaniem uznaniami miejscownik uznaniu uznaniach wołacz uznanie uznania
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) okrzyk uznania[1]
- (1.1-2) spotkać się z uznaniem[1]
- (1.3) według czyjegoś uznania[2]
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) recognition, acknowledgement; (1.2) recognition; (1.3) discretion[2]
- arabski: (1.1) إعجاب m; (1.2) إقرار
- czeski: (1.1) uznání[3]; (1.2) uznání[3]; (1.3) uznání[3]; (1.4) uznání[3]
- duński: (1.1) anerkendelse w; (1.2) anerkendelse w
- esperanto: (1.3) bontrovo
- niemiecki: (1.1) Achtung ż, Ansehen n; (1.2) Anerkennung ż; Todeserklärung ż (uznanie za zmarłego); (1.3) Ermessen n, Belieben n; (1.4) Anerkennung ż[1]
- rosyjski: (1.1) призна́ние; (1.2) усмотре́ние; (1.4) призна́ние[4]
- ukraiński: (1.1) поша́на ż; (1.2) визна́ння n
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Stanisław Walewski, Langenscheidt Taschenwörterbuch : Polnisch-Deutsch, Deutsch-Polnisch, Langenscheidt KG, Berlin [etc.] 2002, ISBN 3-468-96100-6.
- ↑ 2,0 2,1 Słownik polsko-angielski PWN Oxford = Polish-English dictionary, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2008, ISBN 83-01-14312-6.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 Józef Zarek, Słownik czesko-polski, polsko-czeski Józef Zarek., Ex Libris - Galeria Polskiej Książki, Warszawa 2008, ISBN 83-87071-12-9.
- ↑ Andrzej Bogusławski, Mały słownik rosyjsko-polski polsko-rosyjski, Wiedza Powszechna, Warszawa 1973.