widełki

widełki (język polski)

widełki (1.4) skoczkiem na króla i hetmana

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj niemęskoosobowy, liczba mnoga

(1.1) zdrobn. od widły

(1.2) miejsce w telefonie gdzie odkłada się słuchawkę

(1.3) dwie liczby wyznaczające granicę pewnych wartości liczbowych

(1.4) środ. szach. jednoczesny atak na dwie figury, także szach z jednoczesnym atakiem na figurę

odmiana:

(1.1-4) blp,

 

przypadek	liczba mnoga
mianownik	widełki
dopełniacz	widełek
celownik	widełkom
biernik	widełki
narzędnik	widełkami
miejscownik	widełkach
wołacz	widełki

przykłady:

(1.1) Inni żuli betel, zbiorowo palili fajki bądź też leżąc wkoło ognisk drapali się po głowie bambusowymi grzebykami, podobnymi do zakrzywionych widełek.

(1.2) Pan Jankowiak odłożył słuchawkę na widełki i już miał zdjąć okulary, gdy przypomniał sobie o książce telefonicznej.

(1.3) Podnieśli więc nam stawki, pozwalając na dowolne stosowanie górnej albo dolnej granicy widełek cenowych.

składnia:

kolokacje:

(1.2) kłaść / położyć / odkładać / odłożyć / rzucać / rzucić słuchawkę na widełki • stukać / stuknąć / postukać / zastukać / uderzać / uderzyć / walić w widełki

(1.3) widełki cenowe / finansowe / płacowe

synonimy:

(1.4) widły, podwójny atak

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. widelec m, widły m

przym. widłowy, widełkowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. widły + -ki

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) cradle; (1.4) fork
• bułgarski: (1.2) вилка ż
• włoski: (1.1) forcola ż

źródła: