wielokrotność

wielokrotność (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvʲjɛlɔˈkrɔtnɔɕʨ̑], AS: [vʹi ̯elokrotność], zjawiska fonetyczne: zmięk.• akc. pob.• i → j  ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) mat. iloczyn danej liczby i dowolnej dodatniej liczby naturalnej; zob. też wielokrotność w Wikipedii

(1.2) mat. w szerszym znaczeniu: iloczyn danej liczby i dowolnej liczby całkowitej; zob. też wielokrotność w Wikipedii

odmiana:

(1.1-2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wielokrotność	wielokrotności
dopełniacz	wielokrotności	wielokrotności
celownik	wielokrotności	wielokrotnościom
biernik	wielokrotność	wielokrotności
narzędnik	wielokrotnością	wielokrotnościami
miejscownik	wielokrotności	wielokrotnościach
wołacz	wielokrotności	wielokrotności

przykłady:

(1.1) 10 jest wielokrotnością 2, bo 2 razy 5 daje 10.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zwielokrotnienie n, zwielokrotnianie n, podwielokrotność

przym. wielokrotny

przysł. wielokrotnie

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Niekiedy stosuje się szerszą definicję, dopuszczając iloczyn danej liczby i dowolnej liczby całkowitej.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) multiple
• baskijski: (1.1) anizkoitz, multiplo
• bułgarski: (1.1) кратно n
• czeski: (1.1) násobek m
• hiszpański: (1.1) múltiplo m
• włoski: (1.1) multiplo m

źródła: