wyjść za mąż

wyjść za mąż (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈvɨjʑd͡ʑ ˈza‿mɔ̃w̃ʃ], AS: [vyi ̯źʒ́ za‿mõũ̯š], zjawiska fonetyczne: wygł.• nazal.• asynch. ą • udźw. międzywyr.• zestr. akc.

​

znaczenia:

fraza czasownikowa nieprzechodnia

(1.1) aspekt dokonany od: wychodzić za mąż

odmiana:

(1.1) związek rządu, zob. wyjść, „za mąż” nieodm.

przykłady:

(1.1) Znowu czyta powieść, ten rozdział, kiedy, podczas gwiaździstej nocy, p. Rambaud naprawiał zepsutą lalkę małej Joasi, Helena tonęła we łzach bezprzedmiotowego żalu, a Opat Jouve radził, ażeby wyszła za mąż.

(1.1) – Nie wiadomo – mówiła mama. – Pójdziesz na uniwersytet, zakochasz się, wyjdziesz za mąż.

(1.1) Po śmierci Rogera Wirginia wyszła za mąż po raz trzeci za Jeffa Dwire, który zmarł w 1974 roku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) wziąć ślub

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) fraza zachowała dawną, stosowaną do XVI w., formę rzeczownika w rodzaju męskim, który posiadał wówczas B. = M., por. na miły Bóg, wsiąść na koń, być z kimś za pan brat, na święty Michał

tłumaczenia:

(1.1) dla języków nierozróżniających aspektów zobacz listę tłumaczeń w haśle: wychodzić za mąż

• białoruski: (1.1) выйсці замуж
• rosyjski: (1.1) выйти замуж
• ukraiński: (1.1) вийти заміж

źródła: