wypowiedzenie

wypowiedzenie (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌvɨpɔvʲjɛˈd͡zɛ̃ɲɛ], AS: [vypovʹi ̯eʒẽńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• -ni…• akc. pob.• i → j 

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) rzecz. odczas. od wypowiedzieć

(1.2) zawiadomienie o rozwiązaniu umowy, np. o pracę

(1.3) jęz. każda posiadająca sens konstrukcja słowna; zob. też wypowiedzenie w Wikipedii

odmiana:

(1.1) blm,

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	wypowiedzenie
dopełniacz	wypowiedzenia
celownik	wypowiedzeniu
biernik	wypowiedzenie
narzędnik	wypowiedzeniem
miejscownik	wypowiedzeniu
wołacz	wypowiedzenie

(1.2)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wypowiedzenie	wypowiedzenia
dopełniacz	wypowiedzenia	wypowiedzeń
celownik	wypowiedzeniu	wypowiedzeniom
biernik	wypowiedzenie	wypowiedzenia
narzędnik	wypowiedzeniem	wypowiedzeniami
miejscownik	wypowiedzeniu	wypowiedzeniach
wołacz	wypowiedzenie	wypowiedzenia

przykłady:

(1.1) Pierwszego września tysiąc dziewięćset trzydziestego dziewiątego roku bez wypowiedzenia wojny niemieckie czołgi, bombowce, myśliwce, piechota, pancerniki zaatakowały Polskę.

składnia:

kolokacje:

(1.2) dostać / złożyć wypowiedzenie • okres wypowiedzenia • wypowiedzenie z pracy

synonimy:

(1.2) wymówienie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

(1.3) oznajmienie, równoważnik zdania, wykrzyknienie, zawiadomienie, zdanie

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. powiedzieć, wypowiadać ndk., wypowiedzieć dk.

rzecz. wypowiadanie n, wypowiedź ż

przym. wypowiedzeniowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.2) denunciation, repudiation; dismissal, sack (umowy o pracę)
• czeski: (1.2) výpověď ż
• estoński: (1.2) tühistamine, tagasivõtmine, hukkamõist, vastuväidete esitamine; (töölepingu) lõpetamine
• francuski: (1.2) démission ż, dédit m; préavis m, licenciement m, congé m (umowy o pracę)
• hiszpański: (1.2) denuncia ż
• niemiecki: (1.1) Aussprechen n; (1.2) Kündigung ż
• włoski: (1.2) licenziamento m (umowy o pracę)

źródła: