wyprawa

wyprawa (język polski)

wyprawa (1.1)

wymowa:

IPA: [vɨˈprava], AS: [vyprava]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) podróż w celach naukowych, wojennych lub turystycznych

(1.2) grupa osób wyposażona w odpowiedni ekwipunek udająca się w podróż

(1.3) pot. wycieczka

(1.4) daw. rzeczy, które dostaje od rodziców kobieta wychodząca za mąż

(1.5) rzeczy szkolne

odmiana:

(1.1-5)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	wyprawa	wyprawy
dopełniacz	wyprawy	wypraw
celownik	wyprawie	wyprawom
biernik	wyprawę	wyprawy
narzędnik	wyprawą	wyprawami
miejscownik	wyprawie	wyprawach
wołacz	wyprawo	wyprawy

przykłady:

(1.1) Wszyscy niezadowoleni z panowania Franków Grecy wyjeżdżali do Nicei — i tam gromadzili broń, wojsko, pieniądze na wyprawę przeciw cesarzowi łacińskiemu.

(1.2) W poniedziałek wyprawa dotarła do brzegu rzeki.

(1.3) Harcerze szykują się do niedzielnej wyprawy na Ślężę.

(1.5) Wstąpimy również do jakiego magazynu, bo potrzeba ci zrzucić już ubranie pensjonarskie... Potrzeba ci całej wyprawy... Nieprawda?

składnia:

kolokacje:

(1.2) wyprawa górska / wysokogórska

synonimy:

(1.1) wypad, eskapada, książk. ekspedycja

(1.3) wycieczka, przest. ekskursja, książk. eskapada; pot. wyjście

(1.4) posag, przest. wiano

(1.5) wyprawka

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. wyprawianie n, wyprawka ż

czas. wyprawiać ndk., wyprawić dk.

związki frazeologiczne:

etymologia:

pol. wyprawić

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) expedition; (1.2) expedition, party; (1.3) party; (1.4) trousseau
• białoruski: (1.1) паход m; (1.3) экскурсія ż, паход m
• kataloński: (1.1) expedició ż
• rosyjski: (1.1) поход m
• ukraiński: (1.1) поход m
• włoski: (1.1) spedizione ż; (1.2) spedizione ż; (1.3) scappata ż, gita ż, puntata ż; (1.4) corredo m

źródła: