zachwycać

zachwycać (język polski)

wymowa:

IPA: [zaˈxfɨt͡sat͡ɕ], AS: [zaχfycać], zjawiska fonetyczne: post. utr. dźw.

​

znaczenia:

czasownik

(1.1) wprawiać kogoś w stan zachwytu; być powodem/obiektem czyjegoś zachwytu

czasownik zwrotny niedokonany zachwycać się (dk. zachwycić się)

(2.1) wyrażać swój podziw wobec czegoś lub kogoś, być olśnionym kimś lub czymś

odmiana:

(1.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zachwycać
czas teraźniejszy		zachwycam	zachwycasz	zachwyca	zachwycamy	zachwycacie	zachwycają
czas przeszły	m	zachwycałem	zachwycałeś	zachwycał	zachwycaliśmy	zachwycaliście	zachwycali
	ż	zachwycałam	zachwycałaś	zachwycała	zachwycałyśmy	zachwycałyście	zachwycały
	n	zachwycałom	zachwycałoś	zachwycało
tryb rozkazujący		niech zachwycam	zachwycaj	niech zachwyca	zachwycajmy	zachwycajcie	niech zachwycają
pozostałe formy czas przyszły m będę zachwycał, będę zachwycać będziesz zachwycał, będziesz zachwycać będzie zachwycał, będzie zachwycać będziemy zachwycali, będziemy zachwycać będziecie zachwycali, będziecie zachwycać będą zachwycali, będą zachwycać ż będę zachwycała, będę zachwycać będziesz zachwycała, będziesz zachwycać będzie zachwycała, będzie zachwycać będziemy zachwycały, będziemy zachwycać będziecie zachwycały, będziecie zachwycać będą zachwycały, będą zachwycać n będę zachwycało, będę zachwycać będziesz zachwycało, będziesz zachwycać będzie zachwycało, będzie zachwycać czas zaprzeszły m zachwycałem był zachwycałeś był zachwycał był zachwycaliśmy byli zachwycaliście byli zachwycali byli ż zachwycałam była zachwycałaś była zachwycała była zachwycałyśmy były zachwycałyście były zachwycały były n zachwycałom było zachwycałoś było zachwycało było forma bezosobowa czasu przeszłego zachwycano tryb przypuszczający m zachwycałbym, byłbym zachwycał zachwycałbyś, byłbyś zachwycał zachwycałby, byłby zachwycał zachwycalibyśmy, bylibyśmy zachwycali zachwycalibyście, bylibyście zachwycali zachwycaliby, byliby zachwycali ż zachwycałabym, byłabym zachwycała zachwycałabyś, byłabyś zachwycała zachwycałaby, byłaby zachwycała zachwycałybyśmy, byłybyśmy zachwycały zachwycałybyście, byłybyście zachwycały zachwycałyby, byłyby zachwycały n zachwycałobym, byłobym zachwycało zachwycałobyś, byłobyś zachwycało zachwycałoby, byłoby zachwycało imiesłów przymiotnikowy czynny m zachwycający, niezachwycający ż zachwycająca, niezachwycająca zachwycające, niezachwycające n zachwycające, niezachwycające imiesłów przymiotnikowy bierny m zachwycany, niezachwycany zachwycani, niezachwycani ż zachwycana, niezachwycana zachwycane, niezachwycane n zachwycane, niezachwycane imiesłów przysłówkowy współczesny zachwycając, nie zachwycając rzeczownik odczasownikowy zachwycanie, niezachwycanie

(2.1) koniugacja I

 

forma		liczba pojedyncza			liczba mnoga
		1. os.	2. os.	3. os.	1. os.	2. os.	3. os.
bezokolicznik		zachwycać się
czas teraźniejszy		zachwycam się	zachwycasz się	zachwyca się	zachwycamy się	zachwycacie się	zachwycają się
czas przeszły	m	zachwycałem się	zachwycałeś się	zachwycał się	zachwycaliśmy się	zachwycaliście się	zachwycali się
	ż	zachwycałam się	zachwycałaś się	zachwycała się	zachwycałyśmy się	zachwycałyście się	zachwycały się
	n	zachwycałom się	zachwycałoś się	zachwycało się
tryb rozkazujący		niech się zachwycam	zachwycaj się	niech się zachwyca	zachwycajmy się	zachwycajcie się	niech się zachwycają
pozostałe formy czas przyszły m będę się zachwycał, będę się zachwycać będziesz się zachwycał, będziesz się zachwycać będzie się zachwycał, będzie się zachwycać będziemy się zachwycali, będziemy się zachwycać będziecie się zachwycali, będziecie się zachwycać będą się zachwycali, będą się zachwycać ż będę się zachwycała, będę się zachwycać będziesz się zachwycała, będziesz się zachwycać będzie się zachwycała, będzie się zachwycać będziemy się zachwycały, będziemy się zachwycać będziecie się zachwycały, będziecie się zachwycać będą się zachwycały, będą się zachwycać n będę się zachwycało, będę się zachwycać będziesz się zachwycało, będziesz się zachwycać będzie się zachwycało, będzie się zachwycać czas zaprzeszły m zachwycałem się był zachwycałeś się był zachwycał się był zachwycaliśmy się byli zachwycaliście się byli zachwycali się byli ż zachwycałam się była zachwycałaś się była zachwycała się była zachwycałyśmy się były zachwycałyście się były zachwycały się były n zachwycałom się było zachwycałoś się było zachwycało się było forma bezosobowa czasu przeszłego zachwycano się tryb przypuszczający m zachwycałbym się, byłbym się zachwycał zachwycałbyś się, byłbyś się zachwycał zachwycałby się, byłby się zachwycał zachwycalibyśmy się, bylibyśmy się zachwycali zachwycalibyście się, bylibyście się zachwycali zachwycaliby się, byliby się zachwycali ż zachwycałabym się, byłabym się zachwycała zachwycałabyś się, byłabyś się zachwycała zachwycałaby się, byłaby się zachwycała zachwycałybyśmy się, byłybyśmy się zachwycały zachwycałybyście się, byłybyście się zachwycały zachwycałyby się, byłyby się zachwycały n zachwycałobym się, byłobym się zachwycało zachwycałobyś się, byłobyś się zachwycało zachwycałoby się, byłoby się zachwycało imiesłów przymiotnikowy czynny m zachwycający się, niezachwycający się ż zachwycająca się, niezachwycająca się zachwycające się, niezachwycające się n zachwycające się, niezachwycające się imiesłów przysłówkowy współczesny zachwycając się, nie zachwycając się rzeczownik odczasownikowy zachwycanie się, niezachwycanie się

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(2.1) gw. (Górny Śląsk) dziwować sie

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. zachwycanie n, zachwyt

czas. zachwycić dk.

ims. zachwycający

przym. zachwycony, zachwycający

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• albański: (2.1) admiroj
• angielski: (1.1) delight, enthral
• arabski: (1.1) سر
• esperanto: (1.1) ravi
• francuski: (1.1) émerveiller
• niderlandzki: (1.1) begeesteren, enthousiast maken
• niemiecki: (1.1) begeistern, entzücken
• rosyjski: (1.1) восхища́ть, восторга́ть; (2.1) восхища́ться, восторга́ться
• szwedzki: (1.1) hänföra, tjusa; (2.1) hänföras, bli hänförd, bli hänryckt

źródła: