^*ven/i ^UV

(ntr)

1.

Moviĝi tien, kie estas la persono, kiu parolas, aŭ al kiu oni parolas: mi vokas la knabon kaj li venas [1]; mi kredeble ne povos veni al vi hodiaŭ [2]; malamiko venis en nian landon [3]; li venu kaj mi pardonos al li [4]; venu, ni atendas vin [5]; ĉu mi venis tien ĉi […] por doni al vi trinki [6]? la unue veninta (ĉiu ajn renkontinto; trovi) [7]; maldiligentulo ŝovas sian manon en la poton kaj ne volas venigi ĝin al sia buŝo [8]; karaj sinjoroj, estu bone venintaj en Elsinoro! donu al mi viajn manojn! ^Hamlet ; kion oni rifuzis en 1832, oni bonvenigas en 1848 ^FSp ; (figure) saĝo venos en vian koron [9]; (figure) venos en vian koron diversaj deziroj [10].

2.

Moviĝi de la loko, kie oni estis, ĝis alia loko: mi venas de la avo, kaj mi iras nun al la onklo [11]; mi venas de la muelejo [12]; kiu estas ŝi, kiu venas el la dezerto [13]; greno, kiu venas de Siberio; la vento venas de Nordo; (figure) la helpo venas de la Eternulo [14]; (figure) la redakcio decidis akcepti lingvajn artikolojn venantajn nur de mi [15].

3.

Atingi difinitan lokon, kien oni intencis iri: kiam tiu ĉi knabino venis domen, ŝia patrino insultis ŝin [16]; apenaŭ ŝi venis al la fonto, ŝi vidis unu sinjorinon [17]; tiu famo venis ĝis miaj oreloj; kiam oni bone scipovas lingvon, la vortoj venas flue kaj glate sur la lango; (figure) beno venas sur la kapon de tiu, kiu disdonas grenon [18].

4.

Trafi celon, atingi rezulton: sukcese veni al la celo [19]; mi pensis pri tio kaj venis al la konvinko, ke […] [20]; notu do […] tiujn du sendubajn konkludojn, al kiuj ni venis ĝis nun ^EE ; veni al interkonsento, al erara opinio; fine veni al la demando, al la diskutotaĵo; [se] al sento kaj prudento ankoraŭ iom estas ĝi venebla (se prudento povas ankoraŭ veni al ĝi) ^Hamlet .

5.

Esti la rezulto de: de tio venas la malbono; nur de malhumileco venas malpaco [21]; de kie venas tia nekredebla facileco de lingvo internacia [22]? ofte […] leteroj […] perdiĝas en la vojo, kaj de tio venas neatenditaj malagrablaĵoj [23]; tio ne povas venigi ĝeneralan senarmiĝon.

6.

Okazi siatempe, p. p. momento aŭ fakto: fine venis la horo, la tempo; bona ideo venas post la pereo ^PrV ; venko venas per multe da konsilantoj [24]; al ĉiu ebleco estas limo, kaj nun la limo venis [25]; kiam venas la printempo, tiam komenciĝas la jaro [26]; la tempon venontan ankoraŭ neniu konas [27].

7.

Sekskuniĝi kun: kaj li venis al Hagar, kaj ŝi gravediĝis [28]. ekkoni²

1.

Inviti iun, sendi je iu; peti, ordoni, ke iu venu: mi perdis la ŝlosilon de mia ŝranko, kaj mi devis venigi ŝlosiliston ^DL ; li kuris al li renkonte kaj ĉirkaŭprenis lin kaj kisis lin kaj venigis lin en sian domon [29]; mi serĉos helpon, mi sendos venigi kuracistojn [30]; horo post ilia forveturo Swift ordonis seli alian ĉevalon kaj sendis sur ĝi rapide alian servanton kun la ordono revenigi ilin ^FK ; ĉu ree vi venigis antaŭdiristinon, kiu timigas vin [31]?

2.

Alportigi, mendi: venigi per ia librejo la katalogon ^FK ; li venigis al si el Berlino multajn librojn [32]; la ŝtofo estas venigita de malproksime kaj aĉeti de ĝi ankoraŭ metron estas preskaŭ io neebla ^FK ; fremdlando objekton por speso donas, sed por ĝin venigi, oni spesmilon bezonas ^PrV .

3.

Sendi; akompane konduki al: la Eternulo kreis el la tero ĉiujn bestojn de la kampo kaj ĉiujn birdojn de la ĉielo, kaj venigis ilin al la homo, por vidi, kiel li nomos ilin [33]; malfeliĉon Mi venigas de nordo [34]; kia sorto malfeliĉa ⫽ kun la kunul’ vin tion ĉi venigis ^Ifigenio .

Kiu venos poste, en estonta, proksima tempo, kontraste al io pasinta: la venontan dimanĉon mi veturos Hamburgon ^DL ; la venonta gasto estas ankoraŭ en la vojo ^DL ; mi [skribos pri tio] en unu de la venontaj kajeroj ^DL ; [filon] naskos al vi Sara en […] la venonta jaro [35]; ŝi ridas pri la venonta tago [36]; la venonta generacio [37]; en la venonta tago estis venonta en la mondon mistera gasto: nova jaro ^Marta . sekvonta

1.

(ntr)
Veni³: Jakob alvenis bonstate en la urbo [38]; vi alvenis samtempe kun via letero [39]; ĉu li ankaŭ troviĝis inter la amaso? ne rapidu! nun ni alvenas ĝuste al li [40]! se li al iu alvenas, li prenas lin kun si sur sian ĉevalon kaj rakontas al li historiojn [41]; ambaŭ trompantoj petis lin alveni pli proksime kaj demandis, ĉu ĝi ne estas bela desegno [42]; kiam li alvenis hejmen [li] ŝutkunigis […] sur la mezo de la planko la tutan monon [43]; jen alvenas eksterordinara informo [44]; (figure) se ne agis ia malsana stato, ni necese alvenos al konkludoj pli nigraĉaj [45]; (figure) li alvenis al tiu ĉi vorto de nia lingvo kun kutimoj latinaj [46]; necese estas, ke tiu, kiu alvenas al Dio, kredu, ke Li ekzistas [47].

2.

(ntr)
(figure) (post atendo) Ekesti: nun, post kiam la fido alvenis, ni jam ne estas sub pedagogo [48]; la horo alvenis, la patrino kuŝis en doloroj kaj angoro [49]; la decido estis firma en li, sed nun, kiam la tempo ĝin plenumi alvenis, speco de ŝtopa bulo formiĝis engorĝe [50].

3.

(tr)
(arkaismo) Atingi: dolĉa estos nia rekompenco, kiam la celo estos alvenita [51]; ni vidos, ke nia komuna celo estas alvenita (ni alvenis al nia celo) ^DL .

Ago de iu, io alvenanta: la alveno de la transmara poŝto ^FK ; li atendis la alvenon de la patro [52]; de mia alveno ne pasis eĉ unu tago, en kiu oni ne plendis [53]; oni signalis per kanono la alvenon de la nova jaro [54].

(tr)

(iun aŭ ion) Veni pli frue ol tiu aŭ tio; anticipi ies intencon aŭ agon: leviĝu, ho Eternulo, antaŭvenu kaj renversu lin [55]; piede oni kuris tien el ĉiuj urboj kaj antaŭvenis ilin [56]; mi ne antaŭvenos vian decidon [57]; [niaj korinklinoj] rememorigas la pasintecon, kiu ne plu estas, aŭ ili antaŭvenas la estontecon, kiu ofte ne devas esti [58]. antaŭiri

Akceptata kun kora kontenteco: bonvena dormo [59]; estu bonvena […] kun kia komisio vi venas ^QuV ? al nia hetmano vi estos bonvena kun viaj rekrutoj [60]; [jen] bonvenaj fontoj de flustritaj interrakontoj de […] babilemaj virinoj ^Iŝtar ; ĝi estas al li tre bonvena ^PrV .

Afabla akcepto: bonvenon! en kia granda nombro ili aperis, por deziri al ni bonvenon! [61]; oni donis al li plenan pokalon da vino por bonveno [62]; „bonvenon al vi! bonan feston al vi!“ – „ne miru, ke la strato nun estas tiel malplena [ĉiuj] estas nun en la sinagogo“ ^RBa .

(tr)

Saluti iun, certigante al li, ke li estas akceptata kun kora kontenteco: kiam Jesuo revenis, la homamaso bonvenigis lin, ĉar ĉiuj atendis lin [63]; ŝi bonvenigis ĉi tiun malpli embarasan temon ^Iŝtar ; en liaj iomete enkavaj, reve penetremaj okuloj eklumis ĝoja bonvenigemo ^Iŝtar ; viro, kiu longtempe forestis kaj revenas sekure – tiun la parencoj, amikoj kaj bondezirantoj bonvenigas hejmen [64]. saluti

(ntr)

1.

Origini el: kiam oni aŭdas supernaturan rakonton, oni antaŭ ĉio pripensu, ĉu ĝi ne devenas de trompo ^IKr ; en vortoj devenantaj de adjektivo [substantivo] povas nur signifi ideon, esencon ^LR . fonti²

2.

Esti ido aŭ praido de: la hebreoj estas Izraelidoj, ĉar ili devenas de Izraelo [65]; aŭskultu! mi devenas de Tantalo ^Ifigenio ; instruo pri antipodoj estas nekonforma al la principoj de la religio, ĉar tio ĉi signifus, ke ekzistas homoj, kiuj ne devenas de Adamo ^FK . origino

3.

Veni⁵: plenigi la mankojn, devenantajn de nepreciza lerneja edukado ^FK ; tiu dormado, kiun la abato kredis kaŭzitan de la senkulpeco, devenis de kaŭzo tute alia ^KPr ; ĉu la ekzistado de la plimulto da homoj ne devenis simple de varmegeco de ia Julia posttagmezo, aŭ de alloga vido de litotuko [66].

4.

En la Triunuo, la hipostaza rilato de la Patro al la Sankta Spirito: sed kiam venos la Parakleto, kiun mi sendos de la Patro al vi, la Spirito de la vero, kiu devenas de la Patro, tiu pri mi atestos [67].

Rim.: La orienta tradicio uzas la vorton aperantan en Jn 15:26 – do, laŭ la Londona Biblio, „deveni“. Efektive, ĝi esprimas la sencon celatan en ortodoksismo (la fonto plie ol la vojo). Kp la okcidentan „eligi“. [Sergio Pokrovskij]

Origino, fonto de iu aŭ io: kia estas la deveno de tiuj riĉaĵoj ^KPr ? mi skribas mian nomon per Z, kvankam ĝi havas devenon germanan ^LR ; ŝi komprenis, kia estis la deveno (tajloro) de la junulo, en la sekvinta tago plendis al la patro [68]; mi taksas ĉiun homon nur laŭ lia persona valoro kaj agoj, sed ne laŭ lia deveno [69]; homo de alta deveno [70]; signoj de eminenta deveno aŭ pli alta eduko ne estis videblaj ^FK . genealogio²

1.

Veni el ie: kun tremado ili elvenos el siaj kaŝejoj [71]; tondotaj ŝafinoj […] elvenas el la lavejo [72]; jen la tuta urbo elvenis renkonte al Jesuo [73]; tio, kio eliras el la buŝo, elvenas el la koro [74]; ĉiuj tiuj malbonoj elvenas de interne kaj profanas la homon [75]; li devas turniĝi kaj barakti kiel kato, por elveni [76]; (figure) mi vi sufiĉe bone elvenis el la afero [77]; laŭ la vortoj de Delaunay ĉiuj gloraj francaj tenoroj elvenis el la suda Francujo [78]; sako alenon ne tenas, ĝi baldaŭ elvenas ^PrV . elaperi, eliri, eskapi, forlasi

2.

(figure) (malofte) Rezulti: kio elvenos el tiu decidiga provo [79]? kiom ajn vi penos, nenio elvenos ^PrV .

(ntr)

1.

Veni en ion: la virino, kiu envenas en vian domon estu simila al Raĥel kaj Lea! [80] li etendis sian manon kaj prenis la kolombon kaj envenigis ĝin al si en la arkeon [81]; en tiu minuto envenis la kelnero Olsen, por sciigi, ke la dancado komenciĝis ^FK ; la servistoj envenis, por rigardi la mortintan imperiestron [82]. eniri

2.

Veni⁷: ŝi donis al li sian sklavinon […] kaj Jakob envenis al ŝi, kaj [ŝi] gravediĝis [83].

(ntr)

1.

(iu) Elpaŝi kiel peranto aŭ partoprenanto, en ian aferon; sin intermeti, sin enmiksi: disputas la vendistinoj kun germana marĉandulo, alkuras homoj, ariĝas videmuloj, ĝendarmoj intervenas ^VivZam ; intervenis homo tre helpema, […] la patro de Klara Zilbernik […] proponis, ke […] presiĝu je lia kosto la libretoj pri mondlingvo ^VivZam ; lia forta voĉo tondris bone, kaj se ŝi kuraĝis interveni per unu vorto, tuj la vikingo fariĝis furiozulo ^HsT ; lia penso tuj diras: devas ja esti tiel […], sed liaj sentoj intervenas ^Tor .

2.

(io) Aperi, okazi inter aliaj okazoj: la du edzinoj ne plu multe interrilatas, kvazaŭ iu streĉo intervenis inter ili ^ChB ; intervenis silenta paŭzo, dum kiu aŭdiĝis nur la bruo de la manĝiloj ^ChB ; post la interveno de tiu ĉi rusa kaviaro ni revenu al la mondoskua, novaĵo de sinjoro Karlo Kirlo ^LGA ; incidento intervenis dum la mallonga restado […] sub la salikoj ^MkM . interokazi, interrompi

(ntr)

Veni ien por esti aŭ agi kune: ni ĉiuj kunvenis, por priparoli tre gravan aferon [84]; inter la gastamaj muroj de Bulonjo-sur-Maro, kunvenis […] homoj kun homoj ^VivZam ; Laban kunvenigis ĉiujn homojn de tiu loko kaj faris festenon [85]; ni interŝanĝis la vizitkartojn kaj interkonsentis kunveni je la oka horo vespere ^FdO ; okaze kunvenis kvar sinjoroj, grandaj majstroj kaj amantoj de mensogado ^FK ; murmuro traflugis inter la kunvenintoj [86]; la folioj […] kunvenis sub la arbo [87]. kolektiĝi, kunsidi, renkontiĝi

Veno de pluraj personoj al unu loko por komuna afero: somera kunveno sur la bordo ^FK ; la kunvenintoj varmege kaj tute senrezultate disputadis […] tutan vesperon [88]; kunvoki […] malgrandan kunvenon preparan ^VivZam ; malferma kunveno [89]; granda kunveno ĉiujara ^VivZam ; je la oka horo miaj konatoj jam estis en la loko de nia kunveno ^FdO ; miaj gesinjoroj havas sian semajnan vesperkunvenon, la gastoj ĵus kolektiĝis ^Marta ; [li] kunvokis privatan konsilan kunvenon [90]; en tiu tago sankta kunveno estu ĉe vi, faru nenian laboron [91]; en la mezo de popola kunveno mi Vin gloros [92]. renkontiĝo¹aranĝo², interparolo, konferenco, kongreso, koncilio, kunsido, mitingo, palavro, rendevuo, simpozio, sinodo

Ia loko, kie oni kunvenas: ni eliris ekster la pordegon apud rivero, kie, ni supozis, estis kunvenejo por preĝado [93]; monaĥej’-manĝejo […] servas kiel kunvenejo [94]; maljunulo iris malrapide supren sur la ŝtuparo kaj malfermis la pordon de la savarmea kunvenejo [95]; rn la halo de la ĉefa kunvenejo funkciis impona libroservo [96]; vasta, cirkloronda halo […] estis la kutima kunvenejo por interkonsultoj, kiuj koncernis la [tutan landon] [97]. lokalo

Kunveno de la membraro de asocio por fari decidojn, kiuj bezonas ian plimulton de la membroj, i.a. elekton de estraro: unufoje jare en ĉefkunveno […] ili elektas estraron ^MD05 ; en la mallonga jarĉefkunveno de EMAS oni akceptis etajn ŝanĝojn de la statuto, por ke nia asocio estu publikutila (tio signifas, ke donacantoj al la asocio ĝuas impostan avantaĝon) [98]; laŭ la granda tradicio de tiaj ĉefkunvenoj la Brita ĉefministro anoncis, ke li estas preta batali „la tutan nokton“ por eltiri el siaj kolegoj konsenton ^MD14 . konvento¹, pleno²

(tr)

Malfable akcepti: la Maldekstro malbonvenigas seriozajn religiemulojn, do kien ili iru [99]? nur kelkaj pioniroj malbonvenigas la IJK-on kaj batalas, por ke ĝi ne okazu [100].

Tiu, kiu alvenis antaŭ nelonge, kontraste al delongaj surlokuloj: inter aro da disaj palmoj, novalvenintoj starigis tendojn, dum virinoj pretigis manĝaĵojn ^Iŝtar ; novalveninta infaneto ^Iŝtar ; la publiko en la kafejo atente rigardis la novalveninton [101].

(tr)
^PIV1

Veni post iu aŭ io: post la tagoj postvenis aliaj tagoj por fari semajnojn, monatojn ^KPr ; post la antaŭa letargia stato postvenos reboniganta dormado ^ChL ; hodiaŭ la internaciismo estas ĉe la sojlo de l' venko, kaj jen postvenas malforta, apenaŭ pensebla koncepto: la sennaciismo [102]; tie minoj, abismoj, forĝejoj, fornoj […] postvenas la mildajn bildojn de l' kampaj laboroj [103]; kiam la postvenonta numero aperos ^FSI ? postiri, sekvi

(ntr)

Denove veni tien, de kie oni jam foriris: la filo de la reĝo, kiu revenis de ĉaso, ŝin renkontis [104]; kiel hundo revenas al sia vomitaĵo, tiel malsaĝulo ripetas sian malsaĝaĵon [105]; kiam pasis la difinita tempo, ili revenis al la patro [106]; (figure) en tiu tempo revenis al mi mia prudento [107]; leviĝis ŝia edzo kaj iris al ŝi, por paroli al ŝia koro, por revenigi ŝin [108]; ili fine ĉiam revenas al unu punkto [109]; tiu ĉiam revenas al sia ideo [110]; vi neniam revenigos lin el lia tombo [111]; vorto dirita al la mondo apartenas kaj neniam revenas ^PrV .

Reiro al sia devena loko: mi donas tion ĉi al vi kiel garantiaĵon de mia reveno [112]; trankvile nun atendu la revenon de la sendito ^Ifigenio ; la vojaĝantoj rakontadis pri [ĉio] post sia reveno hejmen [113]; la reveno de burgundaj biergustoj [114].

Kiu havas saman devenon kiel...: la kataluna lingvo vekiĝis al la vivo kaj disvolviĝis pli frue ol la ceteraj samdevenaj lingvoj [115]; [li] estis nia samdevenulo, eble frato de la praavo ^SkandalJozef .

(figure) Definitive, sen ebla reveno al la antaŭa stato: ŝi preskaŭ tute ne eliradis el sia ĉambro, malbenante la sorton, […] kaj bedaŭrante sian senrevene perditan monon ^FK ; mi foriros senrevene en la landon de mallumo kaj de morta ombro [116]; oni disiĝas de videblaj signoj, kiuj prezentas antaŭ niaj okuloj historion de senrevene foririnta pasintaĵo ^Marta ; senrevena kunfandiĝo [117]. transiri

Reveno de la dato de pasinta memorinda okazaĵo, aparte se temas pri ĉiujara memortago aŭ jubileo: la aŭtoro de Volapuk, antaŭ nelonge festis la okdekjaran datrevenon de sia naskiĝo [118]; nian arĝentan geedziĝon […], dudekkvinajn jarojn de geedziĝo, ‐ pro la malĝojeco [ni] ne intencis festi per ia plezuraĵo tiun datrevenon ^KPr ; malvualita la 6an de julio 1915, okaze de la 500a datreveno de la ŝtiparumo de Hus [119]. naskiĝtago¹

Rim.: Pro influo de diversaj latinidaj lingvoj, konsiderinda kvanto de esperantistoj uzas nur la vorton „datreveno“ por diri specife „naskiĝdatreveno“. Tamen rimarkindas, ke la zamenhofa esprimo „naskiĝtago“ estas pli vaste uzata kaj komprenata tiusignife. Eĉ pli klaraj estas pli longaj alternativoj, kiel „naskiĝtaga datreveno“ kaj „datreveno de ies naskiĝo“.

Kunveno de eminentuloj, precipe de politikaj estroj: en Helsinko, la 9-an de septembro, okazos pintkunvenoj inter Eŭropa Unio kaj Korea Respubliko, kaj inter EU kaj Ĉinio [120]. daŭre en Transdnestrio restas la 14a rusa armeo malgraŭ promesoj donitaj ĉe diversaj pintkunvenoj [121]; en Bruselo okazis la deka pintkunveno Ruslando – Eŭropa Unio, kiu traktis interalie la problemojn de Kaliningrada regiono [122].

Kunveno en kiu partoprenantoj ne korpe ĉeestas, sed komunikas per transsendataj sonoj kaj videobildoj: ĵus komenciĝis videokunveno de la brazila senato favore al esperanto [123].