γλάρος

greacă

(Ελληνικά)

Etimologie

Din greacă medie γλάρος < greacă antică λάρος.

Pronunție

• AFI: /ˈɣla.ɾɔs/

Substantiv

γλάρος (gláros) m., γλάροι (glároi) pl.

1. pescăruș

Cuvinte compuse

• γλαροδόλωμα
• γλαροπούλι
• γλαρόσουπα
• γλαροφωλιά

Cuvinte apropiate

• γλαρόνι

Referințe

• Βικιλεξικό
• Wiktionary