armut

turcă

(Türkçe)

Etimologie

Din persană ارمود (armud) < امرود (amrud).

Pronunție

• AFI: /aɾ'mut/

Substantiv

armut, pl. armutlar

1. (bot.) păr
2. pară
3. (fam.) prost, tâmpit, fraier

Sinonime

• 1: armut ağacı

Expresii

• armutun/ahlatın iyisini (dağda) ayılar yer
• armut piş, ağzıma düş
• armutun sapı var, üzümün/kirazın çöpü var demek