ciancu

Sicilianu

Sustantivu

ciancu s m (puru scrittu çiancu, jancu)

1. parti latirali dô bustu di 'n cristianu

• A li voti scrittu çancu, hiancu, xhiancu, xhancu, xiancu, xancu, hjancu, xhjancu, xjancu

Prununza

[ħiàncu]

Sillabbazziuni

cian | cu

Furma cunzigghiata

ciancu

Etimuluggìa / Dirivazzioni

Stu sustantivu sicilianu veni dû latinu aquivalenti "flancum".

Palori currilati

panza, panticia, ciancata

Traduzzioni

talianu: fianco spagnolu: costado

francisi: flanc ngrisi: flank, side