ڪَتِي

سنڌي

اسم (مونث)

جمع (ڪَتيُون)

1. خريف جي مُندَ
2. رات جو آسمان ۾ نظر ايندڙ تارو. (ان معنيَ ۾ اڪثر جمع صورت ۾ استعمال ٿيندو آهي.)
3. پنجن تارن جي ميڙ مان جڙيل انگريزي اکر v جهڙي شڪل جيڪا رات جو دير سان اوڀر کان اڀرندي ۽ اولهه ڌاهن لهندي آهي.

ترجما

لاڳاپيل لفظ ۽ اصطلاح

• ٽيڙو
• نَکٽ
• قطب تارو

پڻ ڏسندا

• چيٽُ

هم اکر

• ڪُتِي
• تِيڪَ