Bašibozuk (tur. başıbozuk, oštećene glave, bez glave, u značenju bez vođe[1]) je bio pripadnik neregularnih vojnih snaga osmanske armije. Sastavljenе od dobrovoljaca, najčešće Čerkeza, Albanaca, Kurda i Roma-muslimana.[nedostaje referenca] Ove jedinice su bile poznate po nedostatku discipline, pljački i brutalnosti.[2][3]

'Poglavica bašibozuka' , autor: Žan-Leon Žerom, ulje na platnu, 1881
Tamnoputi bašibozuk, rad Žan-Leona Žeroma, 1869.

Iako je turska vojska uvek bila sastavljena i od bašibozuka pored regularnih vojnika, pritisak na osmanski feudalni sistem, uzrokovan uglavnom širenjem imperije je zahtevao veće oslanjanje na neregularne snage. Država ih je naoružavala i održavala, ali nisu primali platu, već su živeli od pljačke, i nisu nosili uniforme niti neke oznake. Usled nedostatka discipline, nisu bili sposobni za preduzimanje većih vojnih operacija. Usled nepredvidivosti i nediscipline, povremeno su redovne turske snage morale nasilno da ih razoružavaju. Međutim, bašibozuci su često bili korisni u izviđačkim misijama.

Izvori

uredi
  1. Abdulah Škaljić Turcizmi u srpskohrvatskom jeziku
  2. Vojna enciklopedija, (1. tom; Abadan - Brčko str. 504) Beograd, 1970.
  3. Encyclopedia Britannica

Literatura

uredi
  • Ottoman warfare, 1500-1700 by Rhoads Murphey. London : UCL Press, 1999.
  • Özhan Öztürk (2005). Karadeniz (Black Sea): Ansiklopedik Sözlük. 2 Cilt. Heyamola Yayıncılık. İstanbul. ISBN 975-6121-00-9.
  NODES
os 18