Datiranje postanja

Razne kulture su verovale da je svet nastao, ili da je stvoren, u nekom trenutku u prošlosti, tako da su metodi datiranja Postanja podrazumevali analiziranje svetih zapisa i nekih fizikalnih podataka.

Datumi postanja

Različite kulture su postavljale postanje sveta u različite datume. Na tim godištima su zasnivani mnogi istorijski kalendari. Dole su navedeni neki primeri predloženih datuma nastanka sveta, uključujući i neke moderne poglede naučnog karaktera, poređenja radi.

Majanska civilizacija - 11. ili 13. avgust/kolovoza, 3114. pne.
Judaizam - 22. septembar/rujna ili 29. mart/ožujka 3760. pne.^[1]
Nadbiskup James Ussher (1654) - 23. oktobar/listopada 4004. pne.^[2]
Proračun Vizantijske crkve - 5509-08. pne. (prva godina , s početkom u septembru)^[3] (vidi i Vizantijski kalendar)
Maria de Agreda - 5199. pne.
Teorija Big Bang - starost svemira je 11-20 milijardi godina, najčešće citirana cifra je 13,7 ± 0,2 milijardi godina.
Radiometrijsko datiranje - starost planete Zemlje je 4,55 (± 1%) milijardi godina
Puranski Hinduizam - 77.760 milijardi godina (tj. 50 "Braminih godina")
Večnost - postulat nekih grupa, uključujući istorijske i savremene naučnike i neke New Age idealizacije, da svemir postoji oduvek, tako da nema "početka" svemira (mada su Zemlja i ostala nebeska tela mogla nastati u nekom trenutku). Jedna takva zastarela naučna teorija je Teorija stalnog stanja. Budisti i Hinduisti sa druge strane veruju u ciklični svemir, sa beskrajnim ciklusima širenja, skupljanja i ponovnog stvaranja svemira.

Datum postanja po majanskom kalendaru

Majanski kalendar datira početak najnovijeg svetskog ciklusa vremena na 11. ili 13. avgust/kolovoza, 3114. pne. (po retroaktivnom [proleptičkom] gregorijanskom kalendaru) ili na ponedeljak, 6. septembar/rujna -3113. (3114. p.n.e, vidi Astronomijsko brojanje godina) po julijanskom kalendaru, korelacija srednjeg griničkog vremena. Taj datum je početak Dugog brojanja, 13.0.0.0.0.

Datiranje Postanja po Petoknjižju

Biblija počinje Knjigom Postanja, u kojoj Bog stvara svet, uključujući prvog čoveka, po imenu Adam, za šest dana. Postanje zatim popisuje mnoge Adamove potomke, često dajući starost u kojoj su imali decu i umrli. Ako navedeno shvatimo doslovno, moguće je izgraditi hronologiju u kojoj su mnogi događaji Starog zaveta datirani na procenjeni broj godina posle Postanja.

Neki proučavaoci su otišli dalje i pokušali da povežu ovu biblijsku hronologiju sa zapisanom istorijom, čime bi utvrdili datum Postanja po modernom kalendaru. Pošto ima perioda u biblijskoj priči gde datumi nisu dati, hronologija je tumačena na mnoge različite načine, što je davalo razne procene za datum Postanja.

Korišćenjem takvih modela su nastala dva dominantna datuma za biblijsko postanje, oko kojih se grupišu rezultati različitih proračuna - oko 5500. pne. i oko 4000. pne. Ova dva datuma su izračunata na osnovu genealogija iz dve verzije Biblije, pri čemu većina razlika proističe iz dve verzije Postanja. Oni stariji datumi su zasnovani na grčkoj Septuaginti, a kasniji počivaju na na hebrejskom Mazoretskom tekstu. Patrijarsi od Adama do Teraha, Avramovog oca, su često bili 100 godina stariji kada su dobijali imenovanog sina u Septuaginti nego u hebrejskoj verziji ili Vulgati (Postanje 5-11). Neto razlika između ove dve genealogije Postanja je bila 1466 godina (ignorišući dvosmislenost oko "druge godine nakon potopa"), koja obuhvata praktično celu razliku od 1500 godina između 5500. pne. i 4000. pne.

Ranohrišćanska crkva u Antiohiji je procenila vreme između nastanka sveta i Hristovog rođenja na 6000 godina. Sekst Julije Afrikanac, Laktancije i grčka crkva su to sveli na 5500 godina (što će dati eru vizantijskog kalendara, zvanu Etos Kosmu), Euzebije na 5200 godina. Zapadni hrišćani su prihvatili autoritet Vulgate i hebrejskog teksta i prihvatili "kraću" hronologiju od oko 4000 godina. Međutim, neki protestantski autoriteti u Engleskoj i na Kontinentu u prvoj polovini 19. veka su ipak prihvatali "dužu" hronologiju^[4].

Neki Tradicionalni Katolici koriste godinu 5199. p.n.e, preuzetu iz katoličke martirologije, i koja se pominje kao pravi datum Postanja u "Mističnom gradu Božijem", mističkom delu iz 17. stoleća koje je napisala Maria de Agreda na temu postanja i života Device Marije.

Ašerov datum za postanje, 4004 pne, otisnut u srednjoj margini KJV Biblije

Jevrejski učenjaci koji slede slična tumačenja (uglavnom prema predtalmudskom delu Seder Olam) daju dva datuma za Postanje prema Talmudu. Oni tvrde da je prvi dan Postanja bio ili 25. elul 1. AM ili 25. adar 1. AM, što je skoro 12 odn. 6 meseci posle moderne epohe Hebrejskog kalendara. Većina daje prednost 25. elulu. Kada su ovi datumi bili izabrani, oba su bila prvi dan sedmice (nedelja), ali u modernom kalendaru, napravljenom kasnije, to više nije tako. Šesti dan Postanja, kada je stvoren Adam, bio je prvi dan sledećeg meseca, Tišrija ili Nisana, prvog meseca građanske odn. biblijske godine. U oba slučaja epoha modernog kalendara je nazivana molad tohu ili srednji mladi mesec haosa, jer je bio pre Postanja. Ova epoha je bila 1. tišri 1. AM ili 7. oktobar/listopada 3761. p.n.e, ovo drugo je odgovarajući tabularni datum (isti period obdanice) po proleptičkom (retroaktivnom) Julijanskom kalendaru.^[5]

Nadbiskup James Ussher (1581-1656) je dao jednu od poznatijih procena u anglofonom svetu - nedelja, 23. oktobar/listopada 4004. pne. po julijanskom kalendaru. Početak prvog dana Postanja je postavio na prethodno veče.^[2]

Datum postanja po Hindu svetim spisima

Prema Hindu spisima, svemir prolazi kroz beskrajne cikluse stvaranja. Svaka iteracija svemira traje jedan životni vek Brame, koji traje 311.000 milijardi godina. Starost sadašnje iteracije svemira je oko 155.000 milijardi godina (što je 51 Bramina godina). Svemir u jednoj iteraciji prolazi kroz brojne cikluse širenja i kasnijeg sažimanja.

Fusnote

↑ Ovo su datumi po julijanskom kalendaru, ekvivalentni 25. elulu ili 25. adaru, AM 1 (1. godine sveta) po modernom, računskom, hebrejskom kalendaru, iako su ovi jevrejski datumi prvobitno dati po starom, posmatračkom, kalendaru, nekoliko stoleća pre nego što je razvijen moderni kalendar
↑ ^2,0 ^2,1 J. Ussher, The Annals of the World iv (1658)
↑ The Death Of Constantine, Donald M. Nicol, from The Immortal Emperor, Cambridge University Press, Canto edition, 1992, ISBN 0-521-41456-3.
↑ Edward Gibbon, The History of The Decline and Fall of the Roman Empire, Prvi tom, Poglavlje XV: Progress Of The Christian Religion, fusnota 62, sa komentarom priređivača (preuzimanje elektronskog teksta Prvog toma.
↑ Edgar Frank, Talmudic and Rabbinical Chronology (New York, 1956)

Vanjske veze

(na engleskom)

Institute for Creation Research
Answers in Genesis
Estimates of the age of the Earth -- when it was created by God or coalesced out of stellar matter Arhivirano 2012-09-13 na Archive.is-u, B. A. Robinson, Consultants on Religious Tolerance website^{[mrtav link]}, 2005-AUG-28
Bishop Ussher Dates the World: 4004 BC Arhivirano 2016-09-24 na Wayback Machine-u
Gerald Schroeder's Age of the Universe Arhivirano 2008-05-13 na Wayback Machine-u

[1] Ovo su datumi po julijanskom kalendaru, ekvivalentni 25. elulu ili 25. adaru, AM 1 (1. godine sveta) po modernom, računskom, hebrejskom kalendaru, iako su ovi jevrejski datumi prvobitno dati po starom, posmatračkom, kalendaru, nekoliko stoleća pre nego što je razvijen moderni kalendar

[Ussher-2] 2,0 ^2,1 J. Ussher, The Annals of the World iv (1658)

[3] The Death Of Constantine, Donald M. Nicol, from The Immortal Emperor, Cambridge University Press, Canto edition, 1992, ISBN 0-521-41456-3.

[4] Edward Gibbon, The History of The Decline and Fall of the Roman Empire, Prvi tom, Poglavlje XV: Progress Of The Christian Religion, fusnota 62, sa komentarom priređivača (preuzimanje elektronskog teksta Prvog toma.

[5] Edgar Frank, Talmudic and Rabbinical Chronology (New York, 1956)

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]