Django Reinhardt
Jean Baptiste Reinhardt, poznat pod nadimkom Django, rođen je 23. januara, 1910. godine, umro 16. maja, 1953. godine. Belgijski jazz muzičar, koji je većinu mladosti proveo u ciganskom naselju u blizini Pariza, svirao je violinu i gitaru i nastupao po pariškim plesnim dvoranama.
Django Reinhardt | |
|---|---|
 | |
| Lični podaci | |
| Ime po rođenju | Jean Reinhardt |
| Datum rođenja | 23. 1. 1910. Liberchies, Pont-à-Celles, Belgium |
| Datum smrti | 16. 5. 1953. (dob: 43) Fontainebleau, France |
| Zanimanje | gitarist, kompozitor |
| Muzički rad | |
| Žanr | Jazz, Gypsy jazz, romska muzika |
| Instrument | gitara |
| Povezani izvođači | Stéphane Grappelli, Quintette du Hot Club de France |
Kada je napunio 18. godina, Reihardt je povrijeđen u požaru koji je zahvatio prikolicu u kojoj je živio sa svojom prvom ženom, tako da su dva prsta na njegovoj lijevoj ruci izgorjeli do te mjere da su se stopili u jedan. Hirurškom intervencijom, prsti su razdvojeni, ali ih više nije mogao koristiti za sviranje gitare. Odlučan da se nastavi baviti muzikom, Reinhardt je izumio novi način sviranja akorda za koji su mu bili dovoljna preostala tri prsta.
1934. godine, sa violinistom Stefanom Grapelijem osniva Quintet Hot Club de France, u kojem su nastupali i Reinhardt-ov brat Joseph, i R.Chaput svirajući gitare, i L. Vola svirajući bas. U tom periodu je producirao mnogo ploča, i svirao sa dosta američkih muzičara, kao što su Coleman Hawkins, Bennz Carter i Rex Stewart.
Početak drugog svjetskog rata ga zatiče na turneji po Velikoj Britaniji, ali se on odmah vraća u Pariz, gdje ponovo osniva kvintet u kojem je Hubert Rostaing na klarinetu zamijenio Grapelija koji je ostao u Britaniji. Za razliku od mnogih drugih Roma, koji su odvedeni u nacističke koncentracione logore i ubijeni, Reinhardt je rat preživio bez većih problema, a 1943. godine se ponovo oženio sa Sophie Ziegler, sa kojom je imao i sina Babik Reinhardta, koji je također postao slavan gitarist.
Nakon rata, Reinhardt se ponovo udružuje sa Grapelijem u Britaniji, i polaze ne turneju po SAD, gdje su bili uvodna tačka za Duke Ellington-a, i svirajući u Carnegie Hall-u.
1951. godine se povlači u Samois na Seni, pored Fontainbleau-a, i živi preostale dvije godine života. 16. maja, 1953. godine, imao je moždani udar od kojega je i premiunuo.
