Foulques IV od Anjoua
Foulques IV (Fulk IV; 1043 – 14. april 1109), također poznat pod nadimkom le Réchin (što se, ovisno o kontekstu, prevodi kao "Svadljivi", "Grubi", "Bahati", ali i "Odvažni"; bio je grof Anjoua od 1068 do smrti.[1][2]
| Foulques IV (Fulk IV) | |
|---|---|
| "le Réchin"
| |
| |
| Vladavina | 1068–1109 |
| Prethodnik | Geoffrey III |
| Nasljednik | Fulk V |
| zajednička vladavina | Geoffrey IV, grof Anjoua (do 1106) |
| Suprug/a | Hildegarde od Baugencyja ? - cca. 1070 Ermengarde de Bourbon ? - cca. 1075 Orengarde de Châtellailon ? - cca. 1080 Mantie of Brienne 1080–1087 Bertrade de Montfort 1087–1092? |
| Potomstvo | (sa Hildegarde) Ermengarde od Anjoua (u. 1146) (sa Ermengarde) Geoffrey IV, grof Anjoua (sa Bertrade) Fulk od Jeruzalema |
| Kuća | Anžuvinci |
| Otac | Geoffrey II, grof Gâtinaisa |
| Majka | Ermengarde od Anjoua |
| Rođen/a | 1043 |
| Umro/la | 1109. (dob: 65–66) |
Rodio se kao mlađi sin grofa Geoffroya II od Gatinaisa i Ermengarde od Anjoua, kćeri znamenitog grofa Fulka Crnog. Ujak mu je bio Fulkov sin i nasljednik Geoffroy II Martel. Kada je Martel 1060. umro bez nasljednika, titula grofa je pripala njegovom nećaku, odnosno Fulkovom starijem bratu Geoffroyu III od Anjoua. Nekoliko godina kasnije se Foulques pobunio protiv svog brata, te ga je 1067. porazio i zarobio. Pod pritiskom Crkve ga je pustio, ali je sljedeće godine opet došlo do sukoba. I ovaj put je Foulques izašao kao pobjednik i zarobio brata, ali ga je ostavio u tamnici sljedećih 28 godina.
Foulquesovu dugu vladavinu su obilježila nastojanja da se uklone posljedice slabljenja anžuvinske moći u doba njegovih prethodnika. Bio je prisiljen predati Saintonge, a grad Gatinais je predao kralju Filipu I kako bi stekao podršku krune u sukobu s drugim feudalcima. Foulques je nastojao održati kontrolu nad barunima pod svojom vlašću, a sa normandijskim vojvodama je vodio kompleksnu borbu za dominaciju nad Bretanjom i Maineom.
Foulques je bio poznat po izuzetno burnom ljubavnom životu, te kroničari navode da se ženio najmanje pet puta. Imao je dva sina - Geoffroya IV s kojim je pred kraj vladavine dijelio vlast, ali kojeg je ipak nadživio; te Foulquesa V koji će ga naslijediti, ali koji će biti daleko poznatiji kao kralj križarske države u Jeruzalemu.
Foulques je poznat i po tome što je 1096. napisao tekst pod nazivom Fragmentum historiae Andegavensis ili "Historija Anjoua", posvećen historiji svoje pokrajine i njenih vladara; dio historičara pak izražava sumnje u njegovo autorstvo ili autentičnost.[3] Do danas je ostao sačuvan samo prvi dio, koji opisuje Foulquesove pretke, dok je drugi dio, koji opisuje samo Foulquesovu vladavinu, izgubljen. Ako je uistinu napisao taj tekst, Foulques se može smatrati jednim od prvih laika koji je napisao historijski tekst u srednjovjekovnoj Evropi.[4]
Napomene
urediIzvori
uredi- ↑ K.S.B. Keats-Rohan, Family Trees and the Root of Politics; A Prosopography of Britain and France from the Tenth to the Twelfth Century (The Boydell Press, Woodbridge, 1997), p. 257
- ↑ Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II: Die Ausserdeutschen Staaten Die Regierenden Häuser der Übrigen Staaten Europas (Marburg: Verlag von J. A., Stargardt, 1984) Tafel 82
- ↑ Nicholas L. Paul, 'The Chronicle of Fulk le Rechin: a Reassessment', The Haskins Society Journal 18: Studies in Medieval History, ed. Stephen Morillo, Diane Korngiebel (The Boydell Press, Woodbridge, 2007) pp. 20-1
- ↑ „From Chroniques des comtes d'Anjou et des seigneurs d'Amboise, ed. Louis Halphen and René Poupardin (Paris, 1913), pp. 232-38. (quoted text)”. Arhivirano iz originala na datum 2013-06-01. Pristupljeno 20. VII 2009.
| Prethodi: Geoffrey III |
grof Anjoua with Geoffrey IV 1068–1109 |
Slijedi: Fulk V |