Japigi

Japigi (Iapigi, Japiđi, Japiđani; grč. Ἰάπυγες [Ĭāpyges]; lat. Iapyges, Iapygii) su bili antički proto-indoevropski narod porijeklom iz Ilirije koji se u periodu između II i I milenijuma pne. doselio na područje današnje italijanske regije Apulija. Stari Grci su ih nazvali po Dedalovom sinu koji se zvao Iapige (Iapyges).

Porijeklo

Dakle, ovaj narod je došao iz Ilirije, preciznije, sa teritorija na kojima se nalazi današnja država Albanija. Japigi su govorili tzv. mesapski jezik. (Mesapski jezik je indo-evropski i njime su govorila antička plemena na jugu današnje Italije: Japigi, Mesapi i Peuceti. Smatra se da je mesapski jezik porijeklom ilirski jezik na osnovu vlastitih imena koja su pronađena uklesana na nadgrobnim spomenicima ili u zapisima antičkih historičara.) Ovaj narod bavio se pretežno poljoprivredom i stočarstvom. Posebno su bili značajni kao uzgajivači konja.

Nakon što su Japigi prešli Jadransko more sa istoka na zapad, iskrcali su se u Apuliji i tu se pomiješali sa domaćim stanovništvom nakon čega su se formirale tri različite etničke grupe koje su Grci nazvali Dauni, Peuceti i Mesapi. Dauni su naseljavali područje oko današnjeg grada Fođa (Foggia), Peuceti oko Barija a Mesapi ono najjužnije, oko Salenta.

Rimski historiografi su nazvali područja koja su naseljavali Dauni i Peuceti Apulija a tamošnje stanovnike Apuli, dok je područje na kojem su živjeli Mesapi dobilo naziv Kalabrija a tamošnji narod Salentini.

Japigi su bili u srodstvu i sa Enotrima, još jednim plemenom illirskog porijekla koje je obitavalo na području današnje italijanske regije Bazilikata (Basilicata) i sjeverne Kalabrije.

Između VIII i IV stoljeća pne. Japigi su dostigli svoj vrhunac što se može zaključiti iz vješto izrađenih predmeta od keramike. U vrijeme grčke kolonizacije Mediterana u periodu od VIII od VI stoljeća pne. Japigi su pružili snažan otpor naprednijoj grčkoj civilizaciji.