Stefan Konstantin
Konstantin Nemanjić je bio naslednik kralja Milutina (1282 — 1321). Nakon smrti svoga oca, ubio ga je mlađi brat Stefan Dečanski koji je prigrabio vlast (1322 — 1331).
| Konstantin Nemanjić | |
|---|---|
|
| |
| Datum rođenja | oko 1282 ili 1283. |
| Mesto rođenja | nepoznato (Kraljevina Srbija) |
| Datum smrti | 1323. |
| Grob | crkva Svetog Nikole u Zvečanu |
| Titula | Kralj Srbije (neokrunjen) |
| Period | 29.10. 1321 — 6.1. 1332 |
| Prethodnik | Stefan Uroš II Milutin |
| Naslednik | Stefan Uroš III |
| Poreklo | |
| Dinastija | Nemanjići |
| Otac | Milutin |
| Majka | kćer Jovana Anđela. |
| Porodica | |
Konstantin je sahranjen u crkvi svetog Nikole u Zvečanu.
Život
urediKonstantin je najverovatnije rođen 1282. ili 1283. godine u drugom Milutinovom braku, sa ćerkom vladara Tesalije Jovana I Anđela (1271—1296), čije ime nije sačuvano u izvorima. On je, nakon neuspešne pobune Stefana Dečanskog 1314. godine i smrti Milutinovog brata Dragutina (kralj Srbije 1276—1282, kralj Srema 1282—1316) 1316. godine, dobio titulu mladog kralja i dodeljena mu je na upravu Zeta, čime je praktično ozvaničen njegov status prestolonaslednika. U prilog tome ide i njegov portret u Gračanici, kovanje sopstvenog novca, kao i pominjanje uz Milutina na prilogu crkvi svetog Nikole u Bariju.
Međutim, Milutin ga nikada nije ozvaničio kao svog naslednika na državnom saboru, što je nakon njegove smrti 29.10.1321. godine otvorilo prostor njegovom drugom sinu Stefanu i Dragutinovom sinu Vladislavu, da istaknu svoje pretenzije na mesto kralja Srbije.
Zahvaljujući podršci crkve, Stefan je 06.01.1322. godine ovenčan za kralja Srbije, nakon čega je, prema piscu njegovog žitija Grigoriju Camblaku, ponudio Konstantinu da primi drugo dostojanstvo carstva, kao drugi sin. On je to odbio, uzdajući se u snagu svoje vojske. Detalji sukoba nisu poznati, ali je izvesno da je do bitke između njih došlo tokom 1323. godine. U njoj su Konstantinove snage poražene, deo njegovih trupa je prešao na Stefanovu stranu, a on sam je najverovatnije zarobljen ili je poginuo u povlačenju.
U nekim hronikama su zabeležene su priče o njegovom surovom pogubljenju, u kojima svakako da ima preterivanja. Pseudobrokar navodi da je po Stefanovoj naredbi zakucan ekserima za drvo, nakon čega je presečen na pola, dok Orbini navodi da je to urađeno po naredbi njegovog brata od strica Vladislava, koji ga je uhvatio. Postojala je čak i legenda da mu glava, po Stefanovoj naredbi, odsečena i odrana, nakon čega je od nje napravljen pehar iz koga je on pio vino.
Nakon Konstantinove smrti, telo mu je preneto i sahranjeno u crkvi svetog Nikole u Zvečanu, u kome se nalazio jedan od dvorova Nemanjića. Nepunu deceniju kasnije 11.11.1331. godine, u Zvečanu je umro (po nekim navodima je ubijen) njegov brat Stefan, koji je tu zatvoren po naredbi svog sina Dušana, koji ga je zbacio sa vlasti par meseci ranije.
Povezano
uredi| Prethodnik: Stefan Uroš II |
Kralj Srbije (1321 — 1322) | Nasljednik: Stefan Uroš III |