Miloševo Brdo
Koordinate: 45° 07′ 01" SGŠ, 17° 04′ 15" IGD
Miloševo Brdo je naseljeno mjesto u Bosni i Hercegovini u opštini Gradiška koja pripada entitetu Republika Srpska. Na popisu stanovništva 1991. u njemu je živjelo 439 stanovnika.[1]
Miloševo Brdo | |
---|---|
Osnovni podaci | |
Država | Bosna i Hercegovina |
Entitet | Republika Srpska |
Opština/Općina | Gradiška |
Stanovništvo | |
Stanovništvo ((1991)) | 439 |
Geografija | |
Koordinate | 45°07′01″N 17°04′15″E / 45.1169°N 17.0708°E |
Nadmorska visina | cca 210 m m |
Ostali podaci | |
Pozivni broj | 051 |
Geografija
urediSelo se nalazi u Bosanskoj krajini.
Prema svojim skromnim mogućnostima, članak piše Ranko GLIGIĆ, iz Miloševog Brda
Miloševo Brdo je selo u Bosanskoj Krajini, smješteno na južnim obroncima planine Prosare i nedaleko od istočnih obronaka, poznatije planine Kozare.Po još uvijek prilično živoj priči, selo je nastalo naseljavanjem najvećim dijelom stanovništva iz Hercegovine u drugoj polovini osamnaestog i početkom devetnaestog vijeka. Najveći broj kuća i stanovnika selo je imalo pred početak drugog svjetskog rata. Brežuljci po kojima se selo prostire su pitomi, zasađeni raznim voćem, ranije najviše šljivom, danas plantažnom jabukom i kruškom. Između brežuljaka vijugaju potoci, Pisarić, Lepenica, Šujica, Brankovac, koji u ljetnom periodu, poslije zemljotresa 1969, u glavnom presuše. Ispod brežuljaka, na jugu sela, dolinom vijuga rječica Jablanica koja je na neki način, vodena žila kucavica sela, iako i njezin tok ponekada za vrijeme velikih i dugotrajnih vrućina, presahne na kratko. Sa zapadne strane Miloševo Brdo se graniči sa Sovjakom, sa sjeverne planinom Prosarom, sa istočne Gašnicom i Trebovljanima, a sa južne Donjim Podgradcima, takođe selima koja pripadaju području zajedničkog naziva Potkozarje.
U široj okolini selo je poznato po tome što je u njemu bila prva crkva brvnara na ovom području koja je postojala sve do 1941 godine, kada su je Ustaše zapalile. Crkva se nalazila u zaseoku Kevići, ispod same planine Prosare.Temelji crkve su poodavno otkopani a brežuljak na kome se crkva nalazila naziva se Crkvište, Crkvina, i postoji ideja da se crkva obnovi.Ispod Crkvišta i danas postoji izvor Svetinja koji je poznat po ljekovitim svojstvima na širem području, čak i u susjednoj Hrvatskoj. Kažu, da su hajduci vodom sa izvora liječili rane zadobivene u okršajima s Turcima. Crkva je sagrađena 1825 godine. Takođe,selo je imalo i osnovnu školu sagrađenu još 1914 godine, obnovljenu 1927 god, zapaljenu 1942 godine i ponovo izgrađenu 1959 godine, srušenu u zemljotresu 1969 god i obnovljenu u vidu montažnog objekta 1971 godine, kao poklon "Večernjih novosti" iz Beograda.Školu je otvorio književnik Branko Ćopić. Ista, montažna, prilično ruinirana zgrada postoji i danas, ali već nekoliko godina bez đaka jer u selu više nema dovoljan broj djece da bi škola mogla postojati.U ovome selu se rodio poznati publicista i književnik Dragoje Lukić, koji je kao dijete prošao kroz veći broj logora u NDH
.Geografski, selo se dijeli na Gorjanje i Donjane; Gorjani su dio sela ispod Prosare, dok su Donjani dio uz rječicu Jablanicu. Gorjani su nekada bili naseljeniji dio sela, dok je sada stanje obrnuto. U Gorjanima od nekadašnjih pedesetak domaćinstava sada ima manje od deset. U Donjanima je stanje nešto bolje ali i u tome dijelu sela nema više od 70 domaćinstava i to u glavnom staračkih. U selu živi priča o dva pustošenja; Prvo se dogodilo krajem novembra 1941 godine kada su Ustaše sakupile u jedno predvečerje oko 150 seljana i poubijale, a drugo, početkom sedamdesetih godina prošlog vijeka, kada je trbuhom za kruhom iz skoro svake kuće otišla bar jedna muška glava na tkzv privremeni rad u inostranstvo. Od tada selo se nije oporavilo.
|
Stanovništvo
urediNacionalnost | 1991. |
Srbi | 429 |
Muslimani | 0 |
Hrvati | 3 |
Jugosloveni | 4 |
ostali | 3 |
Ukupno | 439 |
Privreda
uredi
|
Reference
uredi- ↑ Nacionalni sastav stanovništva - Rezultati za Republiku po opštinama i naseljenim mjestima 1991.. Sarajevo: Izdanje Državnog zavoda za statistiku Republike Bosne i Hercegovine.
Vanjske veze
uredi- Sajt opštine Gradiška Arhivirano 2020-09-27 na Wayback Machine-u