Optimati

Optimati (latinski: Optimates, singular optimas, doslovno: "najbolji"), također poznati i kao Boni ("dobri") je naziv za konzervativnu frakciju u Senatu Rimske Republike koja je postojala od druge polovice 2. vijeka pne. do kraja Republike 40-ih godina pne. Optimatima je zajedničko bilo nastojanje da uspostave, odnosno očuvaju dominaciju Senata nad narodnim skupštinama odnosno spriječe ambiciozne vojne komandante i populističke političare da preko njih potkopaju kako republikanske institucije tako i dominaciju tadašnje rimske aristokracije u rimskoj politici.

Stranka koja je bila suprotstavljena optimatima se zvala populari (populares). Njihov međusobni sukob, koji je često eskalirao u nasilje, bitno je doprinio izbijanju građanskih ratova i konačnom kraju Republike.

Optimati su svoj vrhunac imali u vrijeme Sule, vojskovođe koji je 80-ih pne. osvojio vlast u građanskom ratu, zaveo brutalnu diktaturu i sproveo niz ustavnih reformi s ciljem da se uspostavi trajna dominacija optimata nad rimskom politikom. Te su reforme, međutim, nakon Suline smrti postepeno ukinute, što je popularima omogućilo da se oporave, a sukob eskalira kada je na njihovo čelo došao Julije Cezar. Optimate je tada vodio dotadašnji popularski vođa i Cezarov prijatelj Pompej, a njihov sukob je završio Cezarovom pobjedom. Preživjeli optimati, ali dio populara razočaranih Cezarovom diktaturom, se, pak, udružio u novu frakciju zvanu Liberatores (Oslobodioci), ali je i ona uništena u građanskom ratu koji je izbio nakon Cezarovog ubistva.