Sile Osovine
Sile Osovine ili Osovina, neformalni je naziv koji se upotrebljava za savez država koje su bile suprotstavljene Saveznicima, odnosno pobjednicima u drugom svjetskom ratu.
Istorija
urediOsnov saveza su činile Njemačka, Italija i Japan, a svoju osnovu je imao u ugovoru o prijateljstvu koji je nacistička Njemačka na čelu s Adolfom Hitlerom sklopila s fašističkom Italijom 25.10. 1936. Italijanski premijer Benito Mussolini je bio prvi koji je za taj savez iskoristio izraz Osovina.
Razlog za sklapanje tog sporazuma bilo je nezadovoljstvo Velike Britanije i Francuske italijanskim napadom i aneksijom Etiopije, odnosno nastojanje sankcijama pogođene Italije da kompenzira gubitak svojih saveznika iz prvog svjetskog rata, odnosno na raspolaganje dobije njemačke strateške resurse kao što su ugljen i čelik. Sporazum je djelomično imao i ideološku podlogu, odnosno nastojanje da se po Evropi širi fašizam, za što je prva prilika bila njemačka i italijanska suradnja prilikom pomaganja Francu u španskom građanskom ratu.
Japan, koji je godinu dana kasnije pokrenuo rat protiv Kine, te se našao suočen s negodovanjem zapadnih država, a pogotovo SAD, našao je zajednički interes sa Njemačkom i Italijom te je 1937. s njima sklopio tzv. Antikominterna pakt, čija je navodna svrha bila suprotstavljanje širenju komunizma i prijetnje Sovjetskog saveza.
Usprkos toga što je Italija savez s Njemačkom u proljeće 1939. godine učvrstila tzv. Željeznim paktom, Njemačka je u rat, koji je otpočeo napadom na Poljsku ušla sama, odnosno jedino uz podršku Slovačke koja je pod njenim pokroviteljstvom iste godine, nakon komadanja Čehoslovačke, bila dobila nezavisnost.
Italija se Njemačkoj pridružila tek u junu 1940. godine za vrijeme pada Francuske. Nekoliko mjeseci kasnije, Antikominterna pakt je obnovljen kao tzv. Trojni pakt 27.9. 1940.
Trojnom paktu su krajem 1940. i 1941. pristupili Mađarska, Rumunjska, Bugarska, a kraće vrijeme i Kraljevina Jugoslavija. Nakon puča uperenog protiv Pakta, sile Osovine su napale Jugoslaviju, te raskomadale i anektirale njenu teritoriju.
Silama Osovine - članicama Trojnog pakta se 1941. pridružila novostvorena Nezavisna država Hrvatska, a prilikom Operacije Barbarossa i Finska. Već ranije je kao neformalni saveznik sila Osovine djelovala i vichyjska Francuska, te Tajland, koji je služio kao japanska baza u Jugoistočnoj Aziji.
Iako je Trojni pakt predstavljao daleko čvršći savez između sila Osovina, zbog niza okolnosti njegove članice nisu imale volje niti sredstava koordinirati svoje aktivnosti. Tako Japan nije objavio rat Sovjetskom Savezu, iako je objavio rat zapadnim silama, kojem su njegovi saveznici Njemačka i Italija bili objavili rat.
Japan je svojim osvajanjima u Aziji - pored svojih prvih marionetskih država kao što su Mandžukuo, Kina pod upravom Reformirane vlade Republike Kine ili Unutrašnja Mongolija - stvarao nove marionetske države na osvojenim teritorijama, kao što su Ba Mawova Burma, Druga Filipinska republika te Indija pod upravom Privremene vlade Slobodne Indije, itd.
Nijemci su, pak, u okviru Sila Osovine imali marionetsku državu Srbiju kojom je upravljao režim Milana Nedića odnosno Vlada nacionalnog spasa, te režim Vidkuna Quislinga u Norveškoj. Italija je formalno držala Albaniju kao zavisnu državu u okviru Sila Osovine.
Sile Osovine su dobile težak udarac kada je 1943. Italija kapitulirala, a kasnije prešla na stranu Saveznika. U dijelu Italije pod njemačkom okupacijom je fomirana pro-osovinska Socijalna republika Italija.
Godinu dana kasnije je iskrcavanjem Saveznika u Francusku prestao postojati vichyjski režim, a prodorom Crvene armije s istoka su Finska, Rumunjska i Bugarska prisiljene napustiti Sile Osovine i prijeći saveznicima. Albanski partizani su oslobodili Albaniju, a Titovi partizani i Crvena armija su likvidirali Nedićev režim u Srbiji, koja je tada postala dio reformirane Jugoslavije.
U proljeće 1945. su kapitulacijom Njemačke prestale postojati Sile Osovine u Evropi, a nekoliko mjeseci kasnije kapitulacijom Japana i Sile Osovine u Aziji.
O tome je li SSSR zbog suradnje s Njemačkom od 1939. do 1941. bio član Sila Osovine ili ne se i danas vode sporovi, slično kao i po pitanju članstva okupirane Danske od 1940. do 1945. te Francove Španije koja se formalno nije pridružila ratu.
Glavne sile Osovine
uredi-
Nacistička Nemačka -
Japansko carstvo sa protektoratima -
Kraljevina Italija (bez protektorata)
Manje sile Osovine
uredi-
Velika Mađarska 1941. -
Rumunija 1941.
Države zvanično u aktivnoj koaliciji sa silama Osovine
uredi- SSSR (do 22. juna, 1941, Sporazum Ribentrop-Molotov)
- Danska (pridružila se paktu protiv Komiterne 1941.)
- Finska (pakt protiv Komiterne 1941; 26. jun 1944. — 31. jul 1944, Dogovor Riti—Ribentrop)
- Kraljevina Jugoslavija (1941.)
- San Marino (od 1940. do 1943.)
- Irak (1941.do 1943.)
Pod direktnom internom kontrolom Osovine (marionetske države i protektorati)
urediNemačke marionetske države i protektorati u sastavu Nemačkog rajha
uredi- Generalno gubernatorstvo, protektorat u sastavu Nacističke Nemačke (od 1939. do 1945.)
- Protektorat Bohemija i Moravija, protektorat u sastavu Nacističke Nemačke (od 1939. do 1945.)
-
Generalno gubernatorstvo -
Protektorat Češka i Moravska
Nemačke marionetske države i protektorati van Nemačkog rajha
urediU zapadnoj Evropi
uredi- Višijevska Francuska (od 1940. do avgusta 1944.)
- Belgija i Severna Francuska (od 1940. do 1944.)
- Holandija (od 1940. do 1945.)
- Danska (od 1940. do 1945.)
- Norveška (od 1940. do 1945.)
- Italijanska Socijalna Republika (Republika Salo), pod Benitom Musolinijem, od 1943. do 1945.
- Operativna zona Jadransko primorje (1943-1945)
- Ljubljanska pokrajina (od 1943. do 1945.)
- Operativna zona Alpenvorland (1943-1945)
- Operativna zona Jadransko primorje (1943-1945)
-
Višijevska Francuska -
Belgija i Severna Francuska -
Italijanska Socijalna Republika -
Operativna zona Jadransko primorje -
Operativna zona Alpenvorland
U istočnoj Evropi
uredi- Slovačka (od 1939. do 1945.)
- Ostland (od 1941. do 1945.)
- Estonija
- Letonija
- Litvanija
- Belorusija pod upravom Beloruske Centralne Rade (do 1944)
- Ukrajina (od 1941. do 1944.)
- Republika Lokot (od 1942. do 1943.)
- Mađarska (1944-1945)
-
Slovačka -
Ostland -
Ukrajina -
Republika Lokot
Na Balkanu
uredi- Srbija (poznata i kao Nedićeva Srbija) pod upravom Vlade Nacionalnog Spasa Milana Nedića (od 1941. do 4. oktobra 1944.)
- Banat, autonomna teritorija u sastavu Srbije (od 1941. do 1944.)
- Crna Gora (1943-1944)
- Albanija (1943-1944)
- Nezavisna Država Hrvatska (od 1943. do maja 1945.)
- Grčka Država (od 1943. do 1944.)
- Nezavisna Država Makedonija (1944.)
- Srbija (poznata i kao Nedićeva Srbija) pod upravom Vlade Nacionalnog Spasa Milana Nedića (od 1941. do 4. oktobra 1944.)
-
Srbija sa Banatom -
Crna Gora -
NDH -
Grčka Država -
Područje koje bi, prema zamisli, obuhvatala Nezavisna Država Makedonija
Italijanske marionetske države i protektorati
uredi- Albanija (od 1939. do 1943.)
- Crna Gora (od 1941. do 1943.)
- Ljubljanska pokrajina (od 1941. do 1943.)
- Monako (1942-1943)
-
Ljubljanska pokrajina
Nemačko-italijanske marionetske države i protektorati
uredi- Nezavisna Država Hrvatska (od 1941. do 1943.)
Japanske marionetske države i protektorati
uredi- Mandžukuo (Mandžurija; od 1932. do avgusta 1945.)
- Istočni Hebej (1935-1938)
- Dadao opštinska vlada Šangaja (1937-1938)
- Kina pod upravom Privremene Vlade Republike Kine (1937-1940), Reformirane Vlade Republike Kine (1938-1940) i Reorganizovane Nacionalne Vlade Kine (od 1940. do avgusta 1945.)
- Mengđijang, autonomija u sastavu Kine (od 1936. do avgusta 1945.)
- Tajland, pod feldmaršalom Luangom Fibunsonghramom, od 1941. do 1945.
- Filipini (1942-1945)
- Indija (ili Azad Hind - "slobodna Indija"), pod upravom Privremene vlade Slobodne Indije (1943-1945)
- Burma (1943-1945.)
- Vijetnam (1945.)
- Kambodža (1945.)
- Laos (1945.)
-
Mandžukuo, Mengđijang i okupirani delovi Kine pod vlašću marionetskog režima -
Mandžukuo -
Filipini -
Vijetnam
