Uglješa Danilović
Uglješa Danilović (1913—2003), učesnik Narodnooslobodilačke borbe, društveno-politički radnik SFR Jugoslavije i SR Bosne i Hercegovine, junak socijalističkog rada i narodni heroj Jugoslavije.
UGLjEŠA DANILOVIĆ | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Datum rođenja | 7. februar 1913. | ||||||||||
Mesto rođenja | Gnionica, kod Odžaka Austrougarska | ||||||||||
Datum smrti | septembar 2003. (90 god.) | ||||||||||
Mesto smrti | Sarajevo Bosna i Hercegovina | ||||||||||
Profesija | društveno-politički radnik | ||||||||||
Član KPJ od | 1935. | ||||||||||
Učešće u ratovima | Narodnooslobodilačka borba | ||||||||||
Služba | NOV i PO Jugoslavije Jugoslovenska narodna armija | ||||||||||
Čin | General-potpukovnik u rezervi | ||||||||||
Narodni heroj od | 27. novembra 1953. | ||||||||||
Odlikovanja |
|
Biografija
urediUglješa Danilović rođen je 7. februara 1913. godine u selu Gnionica, kod Odžaka. 1939. godine završio je Poljoprivredni fakultet u Beogradu.
Za vreme studija 1933. godine postao je član Saveza komunističke omladine Jugoslavije (SKOJ), a 1935. član Komunističke partije Jugoslavije (KPJ). Od 1935. do 1937. godine bio je član rukovodstva Fakultetskog i Univerzitetskog komiteta SKOJ-a.
Zbog revolucionarne delatnosti, godinu dana je bio isključen sa Univerziteta. Od 20. januara do 20. marta 1935. godine bio je u koncentracionom logoru u Višegradu. Izvesno vreme radio je u Mesnom komitetu KPJ za grad Beograd.
Početkom 1938. godine upućen je na partijski rad u Bosnu i Hercegovinu gde je, zajedno sa Cvijetinom Mijatovićem, radio na obnavljanju i omasovljenju organizacija SKOJ-a i KPJ. Važnu ulogu odigrao je u pripremanju, radu i provođenju zaključaka Četvrte i Pete pokrajinske konferencije KPJ za Bosnu i Hercegovinu, na kojima je izabran je člana Pokrajinskog komiteta KPJ za BiH.
Narodnooslobodilački rat
urediPosle okupacije Jugoslavije u aprilu 1941. godine, Bosna i Hercegovina je priključena „Nezavisnoj Državi Hrvatskoj“. Pošto je na Trinaestojulskoj sednici prihvaćena odluka o pokretanju oružane borbe protiv okupatora u Bosni i Hercegovini, Danilović je otišao u Tuzlu, gde je, kao član Pokrajinskog komiteta i Glavnog štaba za Bosnu i Hercegovinu, rukovodio poslednjim pripremama za ustanak.
Od septembra do decembra 1941. godine bio je u Hercegovini, gde je radio na reorganizovanju ustaničke vojske i stvaranju partizanskih odreda. Od septembra 1941. godine, bio je komandant štaba NOP odreda u Hercegovini.
Od početka 1942. godine obavljao je funkciju političkog komesara štaba NOP odreda za istočnu Bosnu. Tokom 1942. i početkom 1943. godine, nalazio se u Šestoj istočno-bosanskoj brigadi, gde kao član Pokrajinskog komiteta KPJ i član Glavnog štaba NOV za Bosnu i Hercegovinu rukovodi vojnim poslovima Glavnog štaba za BiH.
Pred kraj Pete neprijateljske ofanzive u junu 1943. godine, Danilović se ponovno našao u Hercegovini, gde je rukovodio partijsko-političkim radom i vojnim poslovima. Iste godine biran je za člana Zemaljskog antifašističkog veća narodnog oslobođenja Bosne i Hercegovine i delegata Drugog zasedanja AVNOJ-a.
Posleratna karijera
urediPosle oslobođenja bio je na mnogim odgovornim državnim i partijskim dužnostima:
- načelnik OZNA-e NR Bosne i Hercegovine
- ministar unutrašnjih poslova u vladi NR Bosne i Hercegovine
- član Saveznog izvršnog veća SFR Jugoslavije
- potpredsednik Izvršnog veća SR Bosne i Hercegovine
- predsednik SUBNOR-a Bosne i Hercegovine
- član Centralnog komiteta KPJ, odnosno SKJ
- član Politbiroa, odnosno Izvršnog komiteta Centralnog komiteta SK Bosne i Hercegovine
- organizacioni sekretar CK Saveza komunista Bosne i Hercegovine
- član Saveznog odbora Socijalističkog saveza radnog naroda Jugoslavije
U više izbornih mandata bio je poslanik Savezne i Republičke skupštine. Bio je član Saveta federacije. Bio je rezervni general-potpukovnik u JNA. Godine 1973. dobio je nagradu ZAVNOBiH-a.
Umro je septembra 2003. godine u Sarajevu i sahranjen na sarajevskom groblju Bare.
Nosilac je Partizanske spomenice 1941. i dugih jugoslovenskih odlikovanja, među kojima je i Orden junaka socijalističkog rada. Ordenom narodnog heroja odlikovan je 27. novembra 1953. godine.
Literatura
urediSegment isključivo posvećen Narodnooslobodilačkoj borbi. |
- Enciklopedija Jugoslavije (knjiga treća). „Jugoslavenski leksikografski zavod“, Zagreb 1984. godina.
- Narodni heroji Jugoslavije. „Mladost“, Beograd 1975. godina.