Ulema je arapski izraz za eksperta u religiji. Označava i imame značajnih džamija, sudije (kadije), profesore na verskim školama (medrese) i verske dostojanstvenike. Među sunitima označava priznate, autoritativne osobe u teologiji.

U prošlosti su uleme ozakonili nastup vlasti kalifa i vladara, i valjali su za njihove moralne proroke. Kalifova duhovna funkcija je bilo izvršavanje šarije, u koju nije smeo uvoditi novih dogmi (kao što je radio papa) a uleme su tu šariju tumačile bez menjanja. U Osmanskom carstvu je savet ulema zalazio u razvoj društva i države (do mladoturske revolucije).

Danas su uleme uglavnom savetnici religijskih ministarstva, a njihovo mišljenje ima ponekad i značaj presude ili cenzure.

  NODES
os 13