Adolfo Suárez González, 1. vojvoda od Suáreza (španski izgovor: [aˈðolfo ˈswaɾeθ]; 25. septembar 1932 – 23. mart 2014) bio je španski političar koji je služio kao premijer Španije od 1976. do 1981. godine i imao ključnu ulogu u tranziciji od Francove diktature prema modernom demokratskom poretku.

Najodličniji
Vojvoda od Suáreza
GE
premijer Španije
Na položaju
3. jul 1976 – 25. februar 1981
MonarhJuan Carlos I
DeputyManuel Gutiérrez Mellado
PrethodiFernando de Santiago y Díaz
SlijediLeopoldo Calvo Sotelo
generalni sekretar Movimiento Nacional
Na položaju
12. decembar 1975 – 6. jul 1976
PredsjednikCarlos Arias Navarro
PrethodiJosé Solís
SlijediIgnacio García López
generalni direktor Španske radiotelevizije
Na položaju
14. maj 1969 – 25. jun 1973
PrethodiJesús Aparicio-Bernal
SlijediRafael Orbe
civilni guverner Provincije Segovia
Na položaju
31. maj 1968 – 7. novembar 1969
VođaFrancisco Franco
PrethodiJuan Murillo de Valdivia
SlijediMariano Pérez-Hickman
član Kongresa deputata
Na položaju
22. jul 1977 – 26. oktobar 1991
Izborna jedinicaMadrid
Lični detalji
RođenjeAdolfo Suárez González
(1932-09-25)25. 9. 1932.
Cebreros, Ávila, Španija
Smrt23. 3. 2014. (dob: 81)
Madrid, Španija
PočivališteKatedrala u Ávili
NacionalnostSpanish
Politička strankaCDS
Ostale političke
afilijacije
FET y de las JONS
(1958–1977)
Unija demokratskog centra
(1977–1982)
Demokratski i socijalni centar
(1982–1991)
Supružnik/ciAmparo Illana Elórtegui (v. 1961 —  umrla 2001)
DjecaMaría Amparo (1963–2004)
Adolfo (r. 1964)
Laura (r. 1966)
Sonsoles (r. 1967)
Francisco Javier (b. 1969)
RoditeljiHipólito Suárez Guerra
Herminia González Prados
Alma materUniverzitet u Salamanci
Zanimanjepravnik
Potpis

Karijeru je započeo u doba Francove diktature kao njen pristaša, postavši član Movimiento Nacional, frankističke vladajuće stranke. Iako je vršio niz javnih dužnosti, uključujući direktora državne televizije od 1968. od 1973. godine, bio je relativno nepoznat, te je njegovo imenovanje na mjesto premijera od strane kralja Juana Carlosa u julu 1976. predstavljalo iznenađenje. Iako ga je antifrankistička opozicija dočekala sa nepovjerenjem, Suarez je već dva mjeseca kasnije objavio projekt uvođenja višestranačkog sistema i legalizaciju zabranjenih stranaka, uključujući i Komunističke partije. Suarez je najavio prve izbore za sljedeću godinu te osnovao stranku Unija demokratskog centra (UCD), koja je okupila umjerene i centristički nastrojene pojedince i organizacije. Sa njome je trijumfirao, osvojivši apsolutnu većinu; donesen je novi Ustav Španije i proveden niz liberalnih reformi. Stranka je pobijedila i 1979. godine, ali je nakon toga počelo razbijanje na frakcije, nakon kojih je 1981. godine Suarez odstupio sa mjesta premijera, prepustivši ga Leopoldu Calvu-Sotelu. Ostao je aktivan u politici, ali nikada više nije imao značajan uticaj na politiku kojom su počele dominirati dvije stranke - socijalisti i narodnjaci.

Izvori

uredi

Vanjske veze

uredi


  NODES