Brest, Francuska
Za ostale upotrebe, v. Brest (razvrstavanje).
Brest je lučki grad i aglomeracija od 203,750 stanovnika[1], na sjeverozapadu Francuske u Bretanji u Departmanu Finistère.[2]
Brest
| |
|---|---|
 | |
  Brest Brest na karti Francuske | |
| Koordinate: 48°23′24″N 04°29′24″W / 48.39000°N 4.49000°W | |
| Država |  Francuska |
| Regija | Bretanja |
| Departman | Finistère |
| Arrondissement | Brest |
| Uprava | |
| • Maire | ️François Cuillandre |
| Površina | |
| • Ukupno | 199.4 km² |
| Nadmorska visina | 34[1] m |
| Stanovništvo (2021.) | |
| • Ukupno | 203.750 |
| • Gustina | 102/km² |
| Vremenska zona | UTC+1 |
| Poštanski broj | 29200[1] |
Brest od 1. januara 2015, ima status metropole jer u široj okolici živi preko 400,000 stanovnika u 8 općina.[3]
Brest je uz Toulon, jedna od dvije glavne baze Francuske ratne mornarice.[2]
Geografske karakteristike
urediGrad se prostire u atlanskom zaljevu Rade de Brest, dugom 23 km, kog od oceana štiti poluotok Quélern, a sa oceanom je povezan tjesnacem Goulet širokim od 1,5 do 3 km.[2] Historijski centar grada smješten je na dva brežuljka podijeljena rijekom Penfeld.[2]
Historija
urediBrest je oko 1240. prepustio grof Hervé V od Léona Bretonskom vojvodi Jeanu I. Englezi su vladali Brestom od 1342. do 1397.[2] Ženidbom iz 1491. postao je domena francuskih monarha. Kardinal Richelie je 1631. odlučio od njega napraviti veliku pomorsku bazu. Poboljšao ju je Jean-Baptiste Colbert, a utvrdio Sébastien Le Prestre de Vauban. Ministar kralja Louisa XIV Colbert pokrenuo je regrutaciju mornara (Inscription Maritime), i to ponajviše od bretonskih ribara starih od 18 do 48 godina. U zamjenu za tu službu, Inscription im je osiguravao doživotnu sigurnost njihove porodice. Brest je 1830. postao sjedište Francuske vojne pomorske akademije.[2]
Brest je za Prvog svjetskog rata bio mjesto iskrcavanja jedinica Američke vojske. Nakon rata porasla mu je važnost kao luke na Atlantiku.
Jedinice njemačkog Wehrmachta zauzele su grad u junu 1940., Kriegsmarine je izgradila betonske dokove za brojne podmornice koje su iz luke kretale u potapanje savezničkih brodova. Grad je pred kraj Drugog svjetskog rata gotovo potpuno razoren, nakon rata je obnovljen kao i luka.
Ratna luka, iza lukobrana Lanion, dijelom je iskopana u stijeni, a neke od instalacija nalaze se u dubokim pećinama u liticama. Luka za trgovačke mornarice, sa velikim brodskim instalacijama, odvojena je od grada promenadom Cours Dajot, koju su na starim bedemima 1769. izgradili robijaši iz zloglasnog zatvora Brest (zatvoren u 19. vijeku) kad ga je zamjenila kažnjenička kolonija Đavolji otok u Francuskoj Gvajani.[2]
Grad od 1971 ima univerzitet (Université de Bretagne Occidentale) na kom danas studira oko 23,000 studenata.[4]
Privreda
urediSve do polovice 20. vijeka Brest je živio od luke i brodogradnje. Nakon pada brodogradnje 1960-ih podignute su tri industrijske zone u kojima djeluju brojni metalurškii pogoni povezani sa brodogradnjom i remontom brodova. Pored tog grad ima tvornice koje proizvode umjetna gnojiva, kemikalije, papir, elektroničke komponente i instrumente precizne mehanike.[2]
Izvori
uredi- ↑ 1,0 1,1 1,2 „Brest Agglomeration in France” (engleski). City Population. Pristupljeno 22.09.2024.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 „Brest, France'” (engleski). Encyclopaedia Britannica. Pristupljeno 22.09.2024.
- ↑ „Brest métropole” (francuski). Brest ville & métropole. Pristupljeno 22.09.2024.
- ↑ „Université de Bretagne Occidentale'” (francuski). Université de Bretagne Occidentale. Pristupljeno 22.09.2024.
Vanjske veze
uredi
- Brest ville & métropole (službene stranice) {en icon}}