Carlos Saúl Menem
Carlos Saúl Menem (Karlos Saul Menem; Anillaco, 2. VII. 1930) je argentinski pravnik, političar i državnik, najpoznatiji po tome što je od 1989. do 1999. godine služio kao predsjednik Argentine.
| Carlos Saul Menem | |
|---|---|
 Službeni predsjednički portret Menem | |
| predsjednik Argentine | |
| Na položaju 8. jul 1989 – 10. decembar 1999 | |
| Vice President | Eduardo Duhalde (1989–1991) nema (1991–1995) Carlos Ruckauf (1995–1999) |
| Prethodi | Raúl Alfonsín |
| Slijedi | Fernando de la Rúa |
| nacionalni senator Argentina | |
| Preuzeo dužnost 10. decembar 2005 | |
| Izborna jedinica | La Rioja |
| guverner La Rioje | |
| Na položaju 10. decembar 1983 – 8. jul 1989 | |
| Vice Governor | Alberto Gregorio Cavero |
| Prethodi | Guillermo Jorge Piastrellini (de facto) |
| Slijedi | Alberto Gregorio Cavero |
| Na položaju 25. maj 1973 – 24. mart 1976 | |
| Prethodi | Julio Raúl Luchesi (de facto) |
| Slijedi | Osvaldo Héctor Pérez Battaglia (de facto) |
| Lični detalji | |
| Rođenje | Carlos Saúl Menem Akil 02. 7. 1930. Anillaco, La Rioja, Argentina |
| Nacionalnost | Argentinac |
| Politička stranka | Justicijalistička partija |
| Supružnik/ci |
|
| Djeca | 4, među njima i Zulema María Eva Menem |
| Roditelji | Saúl Menem Mohibe Akil |
| Profesija | advokat |
| Potpis |  |
Odrastao u porodici sirijskih useljenika, Menem je 1950-ih kao mladić u Beunos Airesu sreo tadašnjeg predsjednika Juana Perona i postao vatreni peronist, priključivši se njegovoj Justicijalističkoj partiji (PJ). Nakon završenog studija prava je radio kao sidnikalni advokat, a godine 1973. kao peronistički kandidat osvojio mjesto guvernera provincije La Rioje. Nakon vojnog puča kojim je 1976. godine uspostavljena vojna diktatura je uhapšen i neko vrijeme proveo u zatvoru. Po obnovi demokracije je 1983. ponovno izabran za guvernera, a sa vremenom je postao jedan od najistaknutijih članova PJ. Pod parolom tzv. velikog šatora i nacionalnog pomirenja je osvojio stranačke predizbore, a potom 1989. pobijedio predsjednika Raula Alfonsina, a nakon čega je slijedila prva mirna tranzicija predsjedničke vlasti u historiji Argentine od 1916. godine.
Menem, koji je izbor velikim dijelom dugovao ekonomskoj krizi, se na planu ekonomske politike iskazao kao zagovornik Washingtonskog konsenzusa i neoliberalizma, te je za njegovog mandata provedena masovna privatizacija javnih poduzeća. Na vanjskopolitičkom planu se čvrsto vezao uz SAD i Zapadni blok, napustivši Pokret nesvrstanih, a u tu je svrhu nastojao obnovite odnose sa UK, prekinute nakon Falklandskog rata. Na unutrašnjem planu se zalagao za niz ustavnih reformi, od kojih je najpoznatija ona kojom je omogućeno da se 1995. kandidira za drugi mandat i pobijedi. Kraj drugog mandata su obilježile ekonomske nedaće izazvane azijskom ekonomskom krizom. Pred predsjedničke izbore godine 2003. je na stranačkim predizborima poražen od Nestora Kirchnera.
Izvori
urediVanjske veze
uredi
- Biography and tenure by CIDOB Foundation Arhivirano 2011-05-14 na Wayback Machine-u
- Launch of new faction (from the BBC)
- Chile declines extradition request (from the BBC)
- Menem arrives on Argentine soil (from the BBC)
| Političke funkcije | ||
|---|---|---|
| Prethodi: vojna hunta |
guverner La Rioje 1973–1976 1983–1989 |
Slijedi: vojna hunta |
| Slijedi: Bernarbé Arnaudo | ||
| Prethodi: Raúl Alfonsín |
predsjednik Argentine 1989–1999 |
Slijedi: Fernando de la Rúa |