Fontainebleau
Fontainebleau (fonetski Fontenblo) je općina od 14,907 stanovnika[1] na sjeveru Francuske u Regiji Île-de-France, Departman - Seine-et-Marne.[2]
Fontainebleau
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 48°24′N 2°42′E / 48.400°N 2.700°E | |
| Država |  Francuska
|
| Regija | Île-de-France |
| Departman | Seine-et-Marne |
| Arrondissement) | Fontainebleau |
| Vlast | |
| - Maire | Frédéric Valletoux |
| Površina | |
| - Ukupna | 172 km² [1] |
| Visina | 96 [1] |
| Stanovništvo (2016.) | |
| - Grad | 14,907[1] |
| - Gustoća | 86.64stan / km² [1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 77300 |
| Karta | |
  Fontainebleau Pozicija Fontainebleau u Francuskoj | |
Danas je poznat po Dvorcu Fontainebleau koji je jedna od najvećih rezidencija francuskih vladara.[2]
Geografske karakteristike
urediFontainebleau leži u istoimenoj šumi, 65 km jugoistočno od Pariza, i svega 3.2 km od lijeve obale rijeke Seine.[2]
Historija
urediFontainebleau je za srednjeg vijeka bio kraljevsko lovište sa lovačkom kućom, koja je prvi put proširena za Louisa IX (vladao 1214.-70.). Nakon tog je kompletno restauriran 1527. tako da je iz ranijih vremena preostao samo jedan jedini toranj. Nakon tog su angažirane brojne poznate zanatlije i umjetnici, među njima i Talijani slikar Francesco Primaticcio i skulptor Benvenuto Cellini, kako bi dodatno uljepšali dvorac. Ti su umjetnici zajedno stvorili jednu mješavinu talijansko-francuskih stilova koja je kasnije nazvana - Škola Fontainebleau.[2]
Nakon tog su i slijedeći vladari proširivali Dvorac; Henri II (vladao 1547-59), Catherine de' Medici (1519-89) i Henri IV (vladao 1589-1610). Tako da danas ima čak pet unutrašnjih dvorišta različitih dimenzija.[2]
Prostrane parkove je za vrijeme vladavine Louisa XIV preuredio francuski pejzažni arhitekt iz 17. vijeka André Le Nôtre. Kroz njih je za vladavine Henria IV prokopan kanal. Najinteresantniji dijelovi dvorca su krilo Françoisa I (vladao 1515-47.), stepenište u obliku konjske potkovice, plesna dvorana i velika skupštinska dvorana.[2]
Dvorac i parkovi su 1981. uvršteni na UNESCO-vu Listu mjesta svjetske baštine u Evropi.[2]
