Fulk od Jeruzalema
Fulk (francuski: Foulque ili Foulques; 1089/1092 – Akra, 13. novembar 1143), također poznat kao Fulk Mlađi, bio je grof Anjoua (kao Fulk V) od 1109. do 1129. godine, te kralj Jeruzalema od 1131. do smrti.
Fulk (V) | |
---|---|
Vladavina | 1131–1143 |
Prethodnik | Balduin II |
Nasljednik | Melisende i Balduin III |
Prethodnik | Fulk IV |
Nasljednik | Geoffroy V |
Suprug/a | Ermengarde od Mainea Melisende od Jeruzalema |
Potomstvo | Geoffroy V, grof Anjoua Sibylla, grofica Flandrije Matilda, vojvotkinja Normandije Elias II, grof Mainea Balduin III od Jeruzalema Amalric I od Jeruzalema |
Kuća | Kuća Anjou |
Otac | Fulk IV od Anjoua (1043–1109) |
Majka | Bertrade de Montfort (c. 1070–1117) |
Rođen/a | 1089/92 nepoznato |
Umro/la | 13. novembar 1143 Acre |
Otac mu je bio grof Fulk IV od Anjoua a majka Bertrade de Montfort. Godine 1092. je Bertrade napustila svog muža i došla na dvor francuskog kralja Filipa I za koga se udala. Fulk je svog oca naslijedio 1109. godine, a potom je preko braka Ermengarde od Mainea stekao bogatu pokrajinu Maine koja je time konačno pala pod anžuvinsku vlast. Godine 1119. je otišao u križarski rat u Svetu Zemlju gdje je postao blizak Templarskom redu.
Godine 1127. je jeruzalemski kralj Balduin II odlučio za njega udati svoju kćer Melisende, s obzirom da nije imao muške djece. Nakon dugih pregovora je Fulk pristao na brak, pod uvjetom da nakon smrti tasta naslijedi njegovu kraljevsku titulu i vlast. Za Melisende se oženio 1130. a kraljem postao nakon Balduinove smrti 1131. godine.
Njegovu vladavinu je na samom početku obilježio sukob sa lokalnim plemstvom - potomcima prvih križara - koje ga nije voljelo kao "došljaka" i koje se počelo okupljati oko Melisende. S njihovim vođom Hugom II od Jaffe je vodio kraći sukob. Kasnije se pomirio i posvetio vojnim i diplomatskim aktivnostima, uglavnom vezanim uz gradnju tvrđava na južnim i istočnim granicama. S druge strane je zanemario križarske države na sjeveru, što će kasnije iskoristiti muslimanski Zengidi.
Na putu je pao s konja te mu je smrskana lubanja. Umro je u Akri tri dana kasnije. Melisende, koja je ispočetka prema njemu bila neprijateljski raspoložena, iskreno ga je žalila. Dva njegova sina sa Melisende - Balduin i Amalric - će kasnije postati jeruzalemski kraljevi. Sinovi sa Ermengarde su naslijedili njegove evropske posjede - Geoffroy Anjou, a Elias Maine. Preko kćeri Matilde je bio djed engleskog kralja Henryja II.
Izvori
urediLiteratura
uredi- Orderic Vitalis
- Robert od Torigny
- William od Tyrea
- Runciman, Steven (1952) A History of the Crusades, Vol. II: The Kingdom of Jerusalem, Cambridge University Press.
- Medieval Women, edited by Derek Baker, the Ecclesiastical History Society, 1978
- Payne, Robert. The Dream and the Tomb, 1984
- The Damascus Chronicle of Crusades, trans. H.A.R. Gibb, 1932.
Historijska proza
uredi- Judith Tarr, "Queen of Swords", A Forge Book, Published by Tom Doherty LLC., 1997
Prethodi: Fulk IV |
grof Anjoua 1106–1129 |
Slijedi: Geoffroy V |
Prethodi: William Rufus |
grof Mainea 1110–1126 | |
Prethodi: Balduin II |
kralj Jeruzalema 1131–1143 |
Slijedi: Melisende i Balduin III |