Kalijum jodid
Kalijum-jodid (molekulska formula - KI) je neorgansko hemijsko jedinjenje koje gradi bezbojne kristale lako rastvorljive u vodi.[6][7]
Kalijum-jodid | |||
---|---|---|---|
IUPAC ime |
| ||
Drugi nazivi | jodid potaše | ||
Identifikacija | |||
CAS registarski broj | 7681-11-0 | ||
PubChem[1][2] | 4875 | ||
ChemSpider[3] | 4709 | ||
UNII | 1C4QK22F9J | ||
DrugBank | DB06715 | ||
KEGG[4] | |||
MeSH | |||
ChEBI | 8346 | ||
ChEMBL[5] | CHEMBL1141 | ||
RTECS registarski broj toksičnosti | TT2975000 | ||
ATC code | R05 ,S01XA04, V03AB21 | ||
Jmol-3D slike | Slika 1 | ||
| |||
| |||
Svojstva | |||
Molekulska formula | KI | ||
Molarna masa | 166.00 g/mol | ||
Agregatno stanje | bela kristalna supstanca | ||
Gustina | 3.13 g/cm3, osnovno | ||
Tačka topljenja |
681 °C (954 K) | ||
Tačka ključanja |
1330 °C (1603 K) | ||
Rastvorljivost u vodi | 128 g/100 ml (6 °C) | ||
Opasnost | |||
Podaci o bezbednosti prilikom rukovanja (MSDS) | External MSDS | ||
Opasnost u toku rada | Blago opasan | ||
NFPA 704 | |||
R-oznake | R36, R38, R42-R43, R61 | ||
S-oznake | S26, S36-S37, S39, S45 | ||
Srodna jedinjenja | |||
Drugi anjoni | kalijum-bromid kalijum-hlorid | ||
Drugi katjoni | litijum-jodid natrijum-jodid rubidijum-jodid cezijum-jodid | ||
| |||
Infobox references |
Kalijum-jodid je prosto hemijsko jedinjenje koje se sastoji od dva jona K+ i I-.
Iz njega se lako dobija jod pomoću oksidacionog sredstva npr. hlora (ovo je i princip na kome se zasnivaju sve dokazne reakcije koje upotrebljavaju kalijum-jodid-skrobnu hartiju kao indikator):
- 2 KI(aq) + Cl2(aq) → 2 KCl + I2(aq)
Kalijum-jodid se može (između ostalog) dobiti reakcijom:
- FeI2 + K2CO3 → 2 KI + FeCO3
NJegova temperatura topljenja je 680 °C a temperatura ključanja 1330 °C
U vodenom rastvoru kalijum-jodida rastvara se jod. Koristi se u organskim sintezama, u medicini, u hemijskoj analizi, u fotografiji, male količine se dodaju i kuhinjskoj soli radi obogaćivanja jodom (koji je esencijalan makroelement).
Reference
uredi- ↑ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today 15 (23-24): 1052-7. DOI:10.1016/j.drudis.2010.10.003. PMID 20970519.
- ↑ Evan E. Bolton, Yanli Wang, Paul A. Thiessen, Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry 4: 217-241. DOI:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ↑ Hettne KM, Williams AJ, van Mulligen EM, Kleinjans J, Tkachenko V, Kors JA. (2010). „Automatic vs. manual curation of a multi-source chemical dictionary: the impact on text mining”. J Cheminform 2 (1): 3. DOI:10.1186/1758-2946-2-3. PMID 20331846.
- ↑ Joanne Wixon, Douglas Kell (2000). „Website Review: The Kyoto Encyclopedia of Genes and Genomes — KEGG”. Yeast 17 (1): 48–55. DOI:10.1002/(SICI)1097-0061(200004)17:1<48::AID-YEA2>3.0.CO;2-H.
- ↑ Gaulton A, Bellis LJ, Bento AP, Chambers J, Davies M, Hersey A, Light Y, McGlinchey S, Michalovich D, Al-Lazikani B, Overington JP. (2012). „ChEMBL: a large-scale bioactivity database for drug discovery”. Nucleic Acids Res 40 (Database issue): D1100-7. DOI:10.1093/nar/gkr777. PMID 21948594.
- ↑ Housecroft C. E., Sharpe A. G. (2008). Inorganic Chemistry (3rd izd.). Prentice Hall. ISBN 978-0-13-175553-6.
- ↑ Holleman A. F., Wiberg E. (2001). Inorganic Chemistry (1st edition izd.). San Diego: Academic Press. ISBN 0-12-352651-5.