L'Inferno (film, 1911, Milano Films)
L'Inferno (sh. Pakao) je italijanski crno-bijeli nijemi fantasy horor film snimljen 1911. u režiji Francesca Bertolinija, Giuseppea de Liguroa i Adolfa Padovana, danas najpoznatiji kao prvi sačuvani cjelovečernji film u historiji kinematografije. Predstavlja ekranizaciju znamenitog Danteovog epa Božanstvena komedija, odnosno njegovog prvog dijela s radnjom smještenom u Pakao. Sastoji se od 54 scena koje su uglavnom inspirirane znamenitim ilustracijama Gustavea Dorea iz 19. vijeka. Prilikom snimanja je studio Milano Films angažirao stotine statista i za tadašnje vrijeme prilično napredni specijalni efekti, pa je i prije premijere izazvao publicitet; njega je iskoristila konkurentska kuća Helios Film koja je na brzinu snimila vlastitu istoimenu verziju koja je bila daleko kraća, jeftinija te se pojavila dva mjeseca ranije. Usprkos toga kasniji L'Inferno je doživio veliki komercijalni uspjeh, najviše zahvaljujući inovativnim tehnikama distribucije Gustava Lombardoa, koji je inzistirao na prodaji eksluzivnih filmskih prava na pojedine teritorije. Iako još uvijek nije koristio montažu u narativnom smislu, L'Inferno se smatra prvim velikim djelom italijanske kinematografije. Danas je poznat i po tome što predstavlja jedno od rijetkih ostvarenja u kojima je vizualno prikazan islamski prorok Muhamed.
| L'Inferno | |
|---|---|
| Režija | Francesco Bertolini, Giuseppe de Liguoro, Adolfo Padovan |
| Uloge | |
| Muzika | Raffaele Caravaglios, Edgar Froese, Edison Studio |
| Fotografija | Emilio Roncarolo |
| Studio | Saffi-Comerio, Milano Films |
| Datum(i) premijere | 10. 3. 1911
|
| Trajanje | 68 min. |
| Zemlja |  Italija |
| Jezik | nijemi |
L'Inferno se nastavio prikazivati godinama nakon premijere, a njegove scene su kasnije "posuđivane" za niz hollywoodskih i drugih filmova, čak i u zvučnoj eri. Godine 2002. je restauriran i ponovno distribuiran sa muzikom benda Tangerine Dream.
