Norrköping
Norrköping čita se Norćeping je grad i luka na jugoistoku Švedske od 87,247 stanovnika[1] u Grofoviji Östergötland, on je i administrativni centar istoimene općine od 130,050 stanovnika.[1]
Norrköping
| |
|---|---|
 | |
| Koordinate: 58°36′N 16°12′E / 58.600°N 16.200°E | |
| Država |  Švedska
|
| pokrajina | Östergötland |
| grofovija | Östergötland |
| općina | Norrköping |
| Površina | |
| - Urbano područje | 35.68 km²[1] |
| - Područje utjecaja | 1,503.61 km²[1] |
| Stanovništvo (2010.) | |
| - Urbano područje | 87,247[1] |
| - Urbana gustoća | 2,445.3[1] |
| - Područje utjecaja | 130,050[1] |
| - Gustoća područja utjecaja | 86.5[1] |
| Vremenska zona | UTC+1 (UTC+2) |
| Poštanski broj | 696 xx |
| Pozivni broj | (+46) 696 |
| Službene stranice www.norrkoping | |
| Karta | |
  Norrköping | |
Geografske karakteristike
urediNorrköping leži jugozapadno od Stockholma na ušću rijeke Motala ström u Baltičko more. [2]
Kanalom Göta koji teče paralelno sa rijekom Motala ström povezan je sa Jezerom Vättern.[3]
Historija
urediNorrköping je osnovan negdje oko 1350., povelju o statusu grada dobio je 1384.[2] Iz tog vremena su i njegove dvije crkve Östra Eneby i Tingstad u široj okolici grada. Norrköping je preživio brojne požare, posljednji veliki zahvatio ga je 1719. za Velikog sjevernog rata[2] tako da je gotovo sav izgorio, pa je nakon tog nanovo izgrađen kao moderan grad širokih ulica.
Slapovi rijeke Motala ström koriste se još od 1660. za pokretanje tkalačkih stanova tako da se razvio kao tekstilni centar[2], pa su ga zvali švedski Manchester. Tekstilna industrija dominirala je privredom grada do 1950-ih
Privreda, obrazovanje i znamenitosti
urediOd 1950-ih došlo je do preorjentacije industrije - tako da je metalurgija i strojogradnja osnova današnje privrede grada. Od kad je izgrađen kanal Lindö 1961. luka može primiti i brodove čiji gaz ima 9 metara.[2]
U gradu djeluje kampus univerziteta iz Linköpinga, pored tog on ima simfonijski orkestar i aerodrom Kungsängen.
U okolici grada pronađeni su Hällristningari kameni iz kasnog brončanog doba sa petroglifima.[2]
