Rimokatolička biskupija Lodija
Italijanska katolička biskupija Lodija postoji od 4. vijeka, te predstavlja sufragansku biskupiju Milanske nadbiskupije.[1]
Historij
urediPrema lokalnoj legendi je za vrijeme Dioklecijanovih progona u lokalnoj crkvi živo spaljeno 4000 kršćana zajedno sa njihovih biskupom, čije ime nije poznato. Sv. Basijan, zaštitnik Lodija, je međutim atestiran kao biskup 378.
Ostali biskupi su:
- Ticijan (474), čije su relikvije otkrivene 1640;
- Venancijan, suvremenik Grgura Velikog;
- Olderico (1024);
- Alberico di Merlino (1160);
- Alberto Quadrelli (1168);
- Leone Palatini (1318), posrednik između Gvelfa i Gibelina;
- Paolo Cadamosto (1354), legat pape Urbana VI u Mađarskoj;
- Kardinal Gerardo di Landriana (1419), koji je otkrio Ciceronov tekst De Oratore;
- Kardinal Lodovico Simonetta (1537), koji je predsjedao Trentskim koncilom;
- Antonio Scarampi (1568), osnivač sjemeništa i prijatelj Carla Borromea;
- Carlo Ambrogio Mezzabarba (1725), apostolski posjetilac Kine i Indije;
- Gian Antonio della Beretta (1758), koji je prognan zbog otpora zakletvi Cisalpinskom ustavu;
- Tarcisio Vincenzo Benedetti (1952 - 1972);
- Giacomo Capuzzi (1989–2005);
- Giuseppe Merisi (2005–2014).
- Maurizio Malvestiti (2014-).
Župe
urediBiskupija ima 406 župa, od kojih su sve u regiji Lombardija: 386 u provinciji Lodi, 12 u provinciji Milano, 6 u provinciji Cremona i 2 u provinciji Pavi.[2]
Napomene
uredi- ↑ Catholic Hierarchy page
- ↑ Izvor za župe: CCI (2008), Parrocchie, Chiesa Cattolica Italiana, arhivirano iz originala na datum 2008-03-14, pristupljeno 14. III 2008