Uterotonik je agens koji se koristi za indukovanje kontrakcije ili veće toničnosti uterusa.[1] Uterotonici se koriste za indukciju porođaja, i za umanjenjenje kasnijeg krvarenja.[2]

Pojedini uterotonici deluju kao oksitocinski analozi. Oksitocin se vezuje za aktivno mesto oksitocinskog receptora (OXTR).[3][4]

Lekovi ove grupe mogu da deluju kao indirektni oksitocinergici:

U ovug grupu lekova se ubrajaju: metilergonovin i prostaglandin F2.

Tokolitici imaju suprotno dejstvo, oni sprečavaju kontrakcije. Ti agensi mogu da imaju oksitocinergijski mehanizam. Na primer, atosiban deluje na taj način.

Povezano

uredi

Reference

uredi
  1. Sperelakis, Nicholas (2011). Cell Physiology Source Book: Essentials of Membrane Biophysics. Academic Press. str. 288. ISBN 978-0-12-387738-3. 
  2. American Congress of Obstetricians and Gynecologists, „Five Things Physicians and Patients Should Question”, Choosing Wisely: an initiative of the ABIM Foundation (American Congress of Obstetricians and Gynecologists), pristupljeno 1. 8. 2013 
  3. Gimpl G, Fahrenholz F (2001). „The oxytocin receptor system: structure, function, and regulation”. Physiological Reviews 81 (2): 629–83. PMID 11274341. [mrtav link]
  4. Zingg HH, Laporte SA (2003). „The oxytocin receptor”. Trends in Endocrinology and Metabolism 14 (5): 222–7. DOI:10.1016/S1043-2760(03)00080-8. PMID 12826328. 

Literatura

uredi
  NODES