infix

අමතර අවධානයට: Infix

ඉංග්‍රීසි

නිරුක්තිය

Back-formation from මධ්‍යකාලීන ඉංග්‍රීසි infixed (“stuck in”), from ලතින් infixus, past participle of infigō (“to fasten in”).

උච්චාරණය

Noun

• (UK, US) IPA^(key): /ˈɪnfɪks/

• ඕඩියෝ (US); “infix” (noun):

  (file)

Verb

• (UK, US) IPA^(key): /ɪnˈfɪks/, /ˈɪnfɪks/

• ඕඩියෝ (US); “infix” (verb):

  (file)

• Rhymes: -ɪks

ක්‍රියා පදය

infix (third-person singular simple present infixes, present participle infixing, simple past and past participle infixed)

1. (transitive, linguistics) To insert a morpheme inside an existing word.

නාම පදය

infix (බහුවචන infixes)

1. (linguistics) An affix inserted inside a root, such as -ma- in English edumacation.

Coordinate terms

• සැකිල්ල:affixes

ව්‍යුත්පන්න යෙදුම්

• infixal
• infixation
• infixion
• infix notation
• infix operator

 

අමතර අවධානයට

• anastomosis
• postfix
• Category:English infixes

Catalan

නිරුක්තිය

Borrowed from ලතින් īnfixus.

උච්චාරණය

• සැකිල්ල:ca-IPA

නාම පදය

1. (linguistics) infix

ස්වීඩන්

නාම පදය

1. (linguistics) infix