Banka Kombëtare e Zvicrës (BKZ ; SIXSNBN) është banka qendrore e Zvicrës, përgjegjëse për politikën monetare të vendit dhe emetuesi i vetëm i kartëmonedhave të frangave zvicerane.

Banka Kombëtare e Zvicrës
gjermanisht: Schweizerische Nationalbank
frëngjisht: Banque nationale suisse
italisht: Banca nazionale svizzera
romançe: Banca naziunala svizra
Zyra qendroreBern dhe Cyrih
Themeluar16 janar 1906 – 20 qershor 1907
PronaPronë e përzier
KryetarThomas Jordan
Bankë qendrore eZvicrës
ValutaFranga zvicerane
CHF (ISO 4217)
Rezervat560 630 milionë USD
Faqja zyrtarehttp://www.snb.ch/
Selia në BundesplatzBern.

Banka njihet ndryshe si: gjermanisht: Schweizerische Nationalbank; frëngjisht: Banque nationale suisse; italisht: Banca nazionale svizzera; romançe: Banca naziunala svizra, të cilat janë katër gjuhët zyrtare të vendit.

BKZ është një Aktiengesellschaft sipas rregulloreve të posaçme dhe ka dy zyra qendrore, një në Bern dhe një në Cyrih.

Historia

Redakto
 
Pjesa e Bankës Kombëtare Zvicerane, lëshuar 6 qershor 1907

Banka u formua si rezultat i nevojës për një ulje të numrit të bankave të emetuara, e cila numëronte 53 diku pas vitit 1826. Në rishikimin e Kushtetutës Federale më 1874 iu dha detyra të mbikëqyren ligjet në lidhje me lëshimin e kartëmonedhave. Më 1891, Kushtetuta Federale u rishikua përsëri për t'i besuar Konfederatës të drejta të vetme për të lëshuar kartëmonedha. Banka Kombëtare e Zvicrës u themelua në bazë të Aktit Federal në Bankën Kombëtare Zvicerane, i cili hyri në fuqi më 16 janar 1906. Biznesi filloi më 20 qershor 1907.[1]

Dikur gjatë Luftës së Parë Botërore (1914-1917)[2] banka u udhëzua të lëshojë kartëmonedha me emërtim të vogël, për herë të parë, nga Këshilli Federal i Zvicrës.[3]

Këshilli Federal zhvlerësoi Frangin Zviceran gjatë vitit 1936, dhe si rezultat u vu në dispozicion të Bankës Kombëtare një shumë parash, të cilat banka më pas i ruanin në një Währungsausgleichsfonds rezervë për përdorim në situata të ardhshme emergjente.[4]

Më 1981 banka mori pjesë në hulumtime që përfshinin Orell Füssli dhe një grup kërkimi optik të quajtur Landis + Gyr, për çështje të hartimit të kartëmonedhave.[5]

Përafërsisht 55% të kapitalit aksionar mbahen nga aksionarët publik (kantonet, bankat kantonale, etj.). Aksionet e mbetura janë kryesisht në duart e personave privatë. Aksionet e SNB janë renditur në Shkëmbimin SIX Zviceran që nga viti 1907.[6]

Shiko edhe

Redakto

Referime

Redakto
  1. ^ "The National Bank as a joint-stock company" (në anglisht). Swiss National Bank. Marrë më 2020-01-07.
  2. ^ Taylor, Alan John Percivale (1961). The Origins of the Second World War (në anglisht) (bot. 1st).
  3. ^ Pohl, Manfred, red. (1994). Handbook on the History of European Banks. Elgar Original Reference Series (në anglisht). Edward Elgar Publishing. fq. 1032, 1034–1035. ISBN 978-1-78195-421-8. Marrë më 31 korrik 2015.
  4. ^ Bernholz, Peter (2006). "Fuzzy and Opaque Public Property Rights Illustrated by Episodes in the History of the Swiss National Bank". përmbledhur nga Bindseil, Ulrich (red.). Institutions in Perspective: Festschrift in Honor of Rudolf Richter on the Occasion of His 80th Birthday (në anglisht). Mohr Siebeck. fq. 219–234. ISBN 978-3-16-149061-3. Marrë më 31 korrik 2015.
  5. ^ de Leeuw, Karl Maria Michael; Bergstra, Jan (2007). The History of Information Security: A Comprehensive Handbook (në anglisht). Elsevier. fq. 232. ISBN 978-0-08-055058-9.
  6. ^ "Questions and Answers on the SNB as a company (9)" (në anglisht). Swiss National Bank. Marrë më 1 gusht 2015.
  NODES