Centrali i erës
Centrali i erës i njohur edhe si parku i erës e gjithashtu edhe si stacion i energjisë së erës ose fermë ere, [1] është një grup turbinash me erë që përdoren për të prodhuar energji elektrike . Centralet me erë ndryshojnë në madhësi duke filluar nga një numër i vogël turbinash deri në disa qindra turbina me erë që mbulojnë një zonë të gjerë. Fermat me erë mund të jenë ose në tokë ose në det të hapur.
Përmbledhje
RedaktoShumë nga centralet më të mëdha të erës në tokë janë të vendosura në Kinë, Indi dhe Shtetet e Bashkuara. Për shembull, ferma më e madhe e erës në botë, Gansu Wind Farm në Kinë kishte një kapacitet prej mbi 6,000 MW deri në vitin 2012, [2] me një objektiv prej 20,000 MW [3] deri në vitin 2020. [4] Që nga dhjetori 2020, Hornsea Wind Farm me një kapacitet prej 1218 MW në MB është ferma më e madhe e erës në det të hapur në botë . [5] Modelet individuale të turbinave me erë vazhdojnë të rriten në fuqi, duke rezultuar nevojën e më pak turbinave për të njëjtën prodhim total.
Për shkak se nuk kërkojnë karburant, centralet e erës kanë më pak ndikim në mjedis se shumë forma të tjera të prodhimit të energjisë. Parqet me erë, megjithatë, janë kritikuar për ndikimin e tyre vizual dhe ndikimin në peizazh. Zakonisht ato duhet të shpërndahen në më shumë tokë se termocentralet e tjera dhe duhet të ndërtohen në zona të egra dhe rurale, gjë që mund të çojë në "industrializim të fshatit", humbje habitati dhe rënie të turizmit. Disa kritikë pohojnë se fermat me erë kanë efekte të pafavorshme shëndetësore, por shumica e studiuesve i konsiderojnë këto pretendime si pseudoshkencë (të njohura si sindroma e turbinës së erës ). Parqet e erës mund të ndërhyjnë me radarët, megjithëse në shumicën e rasteve, sipas Departamentit të Energjisë të SHBA-së, "vendndodhja dhe zbutjet e tjera kanë zgjidhur konfliktet dhe kanë lejuar që projektet e erës të bashkëjetojnë në mënyrë efektive me radarin". [6]
Shih edhe
RedaktoLiteratura
Redakto- Burton, Tony; Jenkins, Nick; Sharpe, David; Bossanyi, Ervin (2011). Wind Energy Handbook. John Wiley & Sons. ISBN 978-1-119-99392-6.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Darrell, Dodge, Early History Through 1875Arkivuar 2 dhjetor 2010 tek Wayback Machine, TeloNet Web Development, Copyright 1996–2001
- David, Macaulay, New Way Things Work, Houghton Mifflin Company, Boston, Copyright 1994–1999, pg.41-42
- Ahmed, Mohamed. "Modeling and Simulation of ICT Network Architecture for Cyber-Physical Wind Energy System". Marrë më 16 dhjetor 2018.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - Righter, Robert W. Windfall: Wind Energy in America Today (University of Oklahoma Press; 2011) 219 pages; looks at the land-use decisions involved in setting up a wind farm.
- Spera, David A. (2009). Wind Turbine Technology: Fundamental Concepts of Wind Turbine Engineering. American Society of Mechanical Engineers. ISBN 978-0-7918-0260-1.
{{cite book}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)
Referime
Redakto- ^ Robert Gasch, Jochen Twele (editors). Wind Power Plants: Fundamentals, Design, Construction and Operation. Springer, 2011. p.11
- ^ Watts, Jonathan & Huang, Cecily. Winds Of Change Blow Through China As Spending On Renewable Energy Soars, The Guardian, 19 March 2012, revised on 20 March 2012. Retrieved 4 January 2012.
- ^ Fahey, Jonathan. In Pictures: The World's Biggest Green Energy Projects, Forbes, 9 January 2010. Retrieved 19 June 2019.
- ^ Kanter, Doug. Gansu Wind Farm, Forbes. Retrieved 19 June 2019.
- ^ "World's largest offshore wind farm fully up and running". offshorewind.biz. Marrë më 27 dhjetor 2020.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!) - ^ "WINDExchange: Wind Turbine Radar Interference". WINDExchange. Marrë më 19 qershor 2019.
{{cite web}}: Mungon ose është bosh parametri|language=(Ndihmë!)