Revolucioni i Dytë Industrial

Revolucioni i 2-të industrial i njohur gjithashtu si Revolucioni teknologjik, ishte një fazë e Revolucionit industrial të madh që korrespondon në gjysmës e dytë të shekullit të 19-të, diku midis viteve 1840 dhe 1860 e deri në Luftën e Parë Botërore.

Ajo konsiderohet të ketë filluar rreth kohës së paraqitjes së çelikut Bessemer në vitet 1850 dhe arriti kulmin në fillimin e elektrifikimit të fabrikave, prodhimit në masë dhe linjën e prodhimit.

Përmbledhje

Revolucioni i dytë industrial u karakterizuar me ndërtimin e hekurudhave, prodhimin në shkallë të gjerë të hekurit dhe çelikut, përdorimi i gjerë i makinerive në prodhim, u rrit në masë të madhe përdorimi i energjisë me avull, përdorimin e naftës, fillimi i elektricitetit dhe komunikimet elektrike. U pa një zhvillimin i shpejtë industrial, kryesisht në Gjermani dhe Shtetet e Bashkuara, por edhe në Britani, Francë, Vendet e ulëta dhe Japoni. Ky revolucion është vazhdimësi e Revolucionit të parë industrial që filloi në Britani në fund të shekullit të 18-të që më pas u përhap në të gjithë Evropën Perëndimore dhe Amerikën e Veriut.

Industria dhe teknologjia

Një bashkëpunim ndërmjet hekurit dhe çelikut, hekurudhave dhe qymyrit u zhvillua në fillim të Revolucionit të dytë industrial. Hekurudhat mundësuan transportin e lirë të materialeve dhe produkteve, të cilat nga ana tjetër bën që materialet për ndërtimin e hekurudhave të kushtonin më lirë, dhe u ndërtuan më shumë rrugë. Hekurudhat gjithashtu përfituan nga qymyri i lirë për lokomotivat e tyre me avull. Ky bashkëpunim çoi në shtrimin e 75.000 milje(120701 km) rrugë në SHBA në vitin 1880, sasia më e madhe kudo në historinë botërore.

Hekuri

Çeliku

Hekurudha

Elektrifikimi

Makineria

Përpunimi i letrës

Karburantet

Materialet kimike

Teknologjia detare

Goma

Biçikleta

Automobili

Shkenca e aplikuar

Motorët dhe turbinat

Telekomunikimi

Menaxhimi modern i biznesit

Shënime

^{^} Vendet e ulëta - është rajon bregdetar në Evropën Perëndimore, që përfshinë Holandën dhe Belgjikën.