1. vet. nj. Ndjenjë a përshtypje që na vjen nga diçka e jashtëzakonshme, e papritur ose e pakuptueshme për ne; gjendje e njeriut para diçkaje të papritur a të pakuptueshme; habi.
    Ngjall (shkakton) çudi.
  2. Dukuri a ngjarje e jashtëzakonshme, e papritur ose e mahnitshme; diçka që të lë me gojë hapur.
    Çuditë e natyrës (e botës).
  3. sh. ~ra, ~rat. Punë a vepër e jashtëzakonshme, që të mahnit dhe që ngjall admirim.
    Bën çudira.
  4. vjet. Dukuri e jashtëzakonshme, sipas besëtytnive e paragjykimeve fetare, e cila ndodh nga ndërhyrja e forcave të mbinatyrshme dhe ndryshe nga ligjet e nga rregullsitë e natyrës e të shoqërisë; mrekulli.
  5. përd. kallëzues. Është diçka që të habit, është e papritur ose e pakuptueshme, e pakapshme.
    Çudi e madhe![1]

Etimologjia

redaktoni

Shqiptimi

redaktoni

Sinonime

redaktoni

Antonime

redaktoni

Fjalë të prejardhura

redaktoni

Në gjuhë tjera

redaktoni

Referencat

redaktoni
  1. Fjalori elektronik shpjegues FESH 1.0
  NODES